پژوهشی در سفالگری دوران اسلامی معرفی و نقد کتاب سفالینۀ گونۀ موسوم به کوباچه

سفال یکی از وجوه برجستۀ صنعت دوران اسلامی است که در طول این دوران با پیشرفت­های چشم­گیری در فن تولید و تزئین همراه بود. با توجه به شواهد باستان­شناختی سفال گونۀ موسوم به کوباچه داری حوزه پراکنش گستره­ای بوده که از خراسان تا تبریز در ایران و حتی مناطقی خارج از مرز­های فعلی ایران در کشور­هایی هم­چون آذربایجان، را شامل می­شود. کتاب «سفالینه گونۀ موسوم به کوباچه» جدیدترین و شاخص­ترین اثر تألیفی پیرامون این گونۀ سفالی است که به ابعاد باستان­شناختی آن می­پردازد. برای نقد این کتاب، نگارندگان نخست به بررسی جنبه های ساختاری و روند بیان مطالب کتاب پرداخته و سپس محتوای آن را مورد بررسی قرار دادند. از جمله نقاط قوت کتاب می توان به تمرکز بر وجوه مختلف باستان شناختی این گونه سفالی اشاره کرد. در کنار این نقاط قوت، اما می توان گفت که کتاب از نظر ساختاری اگر در مستندنگاری فصول و ارجاعات دقیقتر می شد، بیشتر می توانست نظر مخاطبان را جلب کند. از سوی دیگر کتاب از نظر محتوایی در گونه­شناسی و طبقه­بندی سفالها دارای کاستی هست و نویسندۀ محترم کتاب می­تواند در ویرایش­های بعدی نسبت به رفع این کاستی­های محتوایی اقدام کند.