اثر تراکم بوته بر عملکرد دو رقم سویا در منطقه ساری

این آزمایش به منظور بررسی اثر تراکم بوته بر عملکرد دو رقم سویا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 87-1386 در شرایط آب و هوایی ساری اجرا شد. فاکتورها شامل فاصله بین ردیف در دو سطح 40 و 50 سانتی‌متر، فاصله بوته در سه سطح 5، 10 و 15 سانتی‌متر و رقم‏های سحر و ساحل بودند. نتایج نشان داد که اثر فاصله بین ردیف، بوته، رقم، اثرات متقابل فاصله بین ردیف و رقم، فاصله بین ردیف و فاصله بوته و هم‎چنین اثر متقابل سه‌گانه فاصله بین ردیف و فاصله بوته و رقم روی عملکرد دانه، عملکرد روغن دانه و عملکرد پروتئین دانه در سطح احتمال 1% معنی‌دار شد. رابطه بین عمکرد دانه و عملکرد بیولوژیک مثبت، ولی رابطه هر دو با درصد روغن منفی بود. افزایش فاصله روی ردیف منجر به افزایش تعداد غلاف در بوته و نیز شاخص برداشت گردید، اما درصد پروتئین را کاهش داد، در حالی که افزایش فاصله ردیف موجب کاهش وزن صد دانه و افزایش شاخص برداشت گردید. حداکثر عملکرد دانه معادل 5681 کیلوگرم در هکتار در فاصله بوته 5 سانتی‌متر در فاصله ردیف 40 سانتی‌متر مشاهده شد. رقم ساحل در فاصله بوته 5 سانتی‌متر در فاصله ردیف 40 سانتی‌متر دارای بیشترین عملکرد دانه (6569 کیلوگرم در هکتار) بود و این رقم در فاصله بوته 15 سانتی‌متر در فاصله ردیف 50 سانتی‌متر کمترین عملکرد دانه (3480 کیلوگرم در هکتار) را داشت، با این حال بیشترین درصد روغن (57/54 درصد) با فاصله بوته 15 سانتی‌متر در فاصله ردیف 50 سانتی‌متر در رقم سحر به دست آمد. به طور کلی فواصل بین و روی ردیف و هم‎چنین نوع رقم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در شرایط آب و هوایی منطقه ساری مؤثر بوده، به طوری که هر رقم در یک تراکم معین ­توانست تولید بالایی را حاصل نماید.