مطالعه دادهبنیاد حاشیهنشینی و توسعه اجتماعی (شناسایی شرایط مداخلهگر، راهبردها و پیامدهای تحققنیافتگی توسعه اجتماعی در بین حاشیهنشینان پاکدشت)

زندگی شهری همواره با مشکلات متعددی از جمله حاشیه‌نشینی روبرو بوده است. این وضعیت به شکل فزاینده‌ای منجر به عدم تحقق توسعه و نهادینه‌نشدن ابعاد مختلف آن، به‌ویژه توسعه‌ی اجتماعی در بین حاشیه‌نشینان شده است. از این‌رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف شناسایی شرایط «مداخله‌گر»، «راهبردها» و «پیامدهای» عدم تحقق توسعه‌ی اجتماعی در بین حاشیه‌نشینان پاکدشت انجام گرفته است. جامعه‌ی مورد مطالعه، کلیه‌ی ساکنان بالای 18 سال مناطق نه‌گانه شهر پاکدشت بودند. نمونه‌گیری به شیوه‌ی «هدفمند و نظری» انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه بود که بعد از مصاحبه با 30 نفر و نیل به اشباع نظری، به تحلیل داده‌ها پرداخته شد. تحلیل‌ها بر اساس سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام گرفت. در کدگذاری محوری، پدیده‌ی محوری «تعلیق وجودی» استخراج شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که شرایط مداخله‌گر در فهم حاشیه‌نشینان «سستی منزلت اجتماعی، ذهنیت توسعه دولت محور، خشونت و نگاه حذفی و مسئولیت‌پذیری و تعلق اجتماعی پایین» هستند. راهبردهای اتخاذشده در برابر این شرایط «خودحاشیه‌سازی، حداکثرسازی منافع و تداوم‌بخشی و زوال عاملیت‌گرایی» هستند که با پیامدهای همچون «گسست اجتماعی روانی و مرکزیت اقتصاد در زندگی اجتماعی همراه است که خود را به صورت شکل‌گیری منش عادتی و فاصله‌گذاری شکننده با محیط و فهم تک‌بعدی از توسعه» نشان می‌دهند.