بررسی توده زنده، صید در واحد سطح و پراکنش ماهی یال اسبی سربزرگ Trichiurus Lepturus در سواحل شمالی دریای عمان

ماهی یال اسبی یکی از گونه های مهم اقتصادی است که در بسیاری از کشورها به عنوان غذا مصرف می شود. با افزایش روز افزون جمعیت، مدیریت پایدار برای ادامه بهره برداری از این گونه ضروری است. مطالعه حاضر به منظور بررسی توده زنده، صید بر واحد سطح و پراکنش ماهی یال اسبی به عنوان یکی از گونه های مهم تجاری در سواحل شمالی دریای عمان انجام گرفت. نمونه برداری بااستفاده از کشتی ترال به صورت تصادفی در 94 ایستگاه صورت گرفت. منطقه موردبررسی به 5 اشکوب (A,B,C,D,E) و هر اشکوب به لایه های عمقی 20-10، 30-20، 50-30و 100-50 متر تقسیم شد. میزان صید بر واحد سطح و توده زنده ماهی یال اسبی به ترتیب 3/4778 کیلوگرم بر مایل مربع و 2/2220 تن تخمین زده شد. بیشترین میزان توده زنده در استراتوم D )سواحل شرقی چابهار تا منطقه رمین( به میزان 8/861 و کمترین مقدار آن در استراتوم A (سواحل غربی چابهار) به میزان 9/105 تن ثبت گردید. بیشترین میزان توده زنده در عمق 100-50 متر مشاهده گردید. همچنین بالاترین میزان صید بر واحد سطح (8/1604 کیلوگرم برمایل مربع) در استراتوم D وکمترین مقدار آن (4/456 کیلوگرم بر مایل مربع) در استراتوم A ثبت گردید. بیشترین میزان صید بر واحد سطح (5/701 کیلوگرم بر مایل مربع) در لایه عمقی 50 تا 100 متر مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که مناسب ترین منطقه صید ماهی یال اسبی استراتوم B و D و همچنین عمق های بالاتر از 50 متر به دلیل تراکم بالای ماهی یال اسبی می باشد