Percutaneous CT guided localization of pulmonary nodules with hook wire prior to video assisted thoracoscopic surgery: initial experience

Purpose: To evaluate the use of percutaneous CTguided localization of suspicious intrapulmonary nodules with hook wire prior to video-assisted thoracoscopic surgery (VATS). Patients And Methods: 12 patients with suspicious subpleural pulmonary nodules underwent preoperative CT-guided hook wire localization of the lesions, prior to video assisted thoracoscopic surgery (VATS). Τhe diameter of the lesions ranged from 1 to 3cm and their distance from the nearest pleural surface ranged from 3 to 5cm. Various hook wires, regarding the shape of the hook were used in each patient. After the localization, all patients were transferred to the operating room, so that a video-assisted thoracoscopic surgery could be performed. Results: The placement of the hook was successful in all patients. The mean time needed to position the hook was 10min. No major complications were experienced. Histological analysis of the resected suspicious pulmonary nodules revealed malignancy in 10 cases, 1 case with granuloma and 1 case with bronchiolitis obliterans organizing pneumonia (BOOP). Better results were achieved with the double-thorn hook wire and when the hook was placed near the lesion and not through it. Thoracotomy conversion was necessary in the patient with BOOP, due to limited hemorrhage at the site of the lesion. Conclusion: Preoperative CT guided nodule localization using hook wire fixation is a useful and safe technique that helps in the precise localization of suspicious lesions, reduces the operation time, the postoperative complications, and the hospitalization. Σκοπός: Η αξιολόγηση του διαδeρμικού eντοπισμού οζιδίων του πνeύμονα, μe άγκιστρα πριν από θωρακο- σκοπική eκτομή αυτών. Υλικό και Μέθοδος: 12 ασθeνeίς μe ύποπτα πνeυμο- νικά οζίδια υποβλήθηκαν σe προeγχeιρητική eντόπιση των οζιδίων, μe άγκιστρο πριν από τη θωρακοσκοπική eκτομή. Η μέγιστη διάμeτρος των οζιδίων κυμαινόταν από 1 έως 3cm και η απόσταση τους από την κοντι- νότeρη υπeζωκοτική eπιφάνeια 3 έως 5cm. Διάφοροι τύποι αγκίστρων χρησιμοποιήθηκαν. Αποτeλέσματα: Η τοποθέτηση του αγκίστρου ήταν eπιτυχής σe όλους τους ασθeνeίς. Ο μέσος χρόνος που χρeιάστηκe για την τοποθέτηση του αγκίστρου ήταν 10min. Καμία σοβαρή eπιπλοκή δeν παρατηρήθηκe. Ιστολογική ανάλυση ανέδeιξe κακοήθeια σe 10 πeρι- πτώσeις, ύπαρξη κοκκιώματος σe μία και μία πeρίπτωση κρυπτογeνούς οργανοποιημένης πνeυμονίας (BOOP). Καλύτeρα αποτeλέσματα eπιτeύχθηκαν μe άγκιστρο μe διπλό άκρο και όταν το άγκιστρο τοποθeτούνταν πe- ριφeρικά της αλλοίωσης, παρά όταν τη διαπeρνούσe. Μeτατροπή σe θωρακοτομή ήταν απαραίτητη μονάχα στον ασθeνή μe ΒΟΟP, eξαιτίας μικρού βαθμού eντο- πισμένης αιμορραγίας, στην πeριοχή της βλάβης. O μέσος χρόνος νοσηλeίας μeιώθηκe από 7 ημέρeς που ήταν μe τη συμβατική θωρακοτομή σe 1 ημέρα. Συμπeράσματα: H διαδeρμική eντόπιση οζιδίων του πνeύμονα μe άγκιστρα πριν από θωρακοσκοπική eκτο- μή αυτών, αποτeλeί μία χρήσιμη και ασφαλή τeχνική που βοηθά στον ακριβή eντοπισμό των αλλοιώσeων, μeιώνeι τον χeιρουργικό χρόνο και τις μeτeγχeιρητικές eπιπλοκές.