تأثیر سایکوسل بر فعالیت آنتیاکسیدانی و میزان مالوندیآلدئید در ارقام ماری و میشن زیتون( Olea europaea L.) تحت تنش خشکی

به‌منظور بررسی تأثیر سایکوسل بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی دو رقم زیتون (ماری و میشن) در شرایط تنش خشکی، آزمایش گلخانه‌ای با سه فاکتور شامل سه سطح سایکوسل (صفر، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر)، سه سطح تنش خشکی (دور آبیاری فواصل 5، 10 و 15 روز یک‌بار) و دو رقم زیتون (ماری و میشن) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در مدت چهار ماه انجام شد. در پایان آزمایش نتایج نشان داد که افزایش فواصل دور آبیاری، موجب افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گوایاکول پراکسیداز به­ترتیب 486/10، 129/10 و 879/17 میکرومول در دقیقه بر گرم وزن تر برگ در دور آبیاری 15 روز یک‌بار شد، همچنین میزان آنتوسیانین، فنل ‌کل و میزان مالون­دی­آلدئید در هر دو رقم افزایش یافت. تیمارهای مختلف سایکوسل نیز موجب افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و گوایاکول پراکسیداز و کاهش میزان مالون­دی­آلدئید در مقایسه با شاهد شدند. تیمار 500 میلی‌گرم در لیتر سایکوسل موجب کاهش معنی‌دار میزان آنتوسیانین برگ نسبت به شاهد شد (به­ترتیب 137/12 و 629/13 میکرومول بر گرم وزن تر برگ). رقم میشننسبت به رقم ماری مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. به‌طور­کلی نتایج نشان داد که استفاده از سایکوسل می‌تواند برخی از اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در ارقام ماری و میشن زیتون را بهبود دهد.