Home parenteral nutrition (HPN) in incurable cancer patients: patients’ qualification criteria and treatment outcome

Cel pracy. Żywienie pozajelitowe stanowi podstawową metode leczenia u chorych z niewydolnością jelit, niezaleznie od jej etiologii. O ile wskazania do jego zastosowania w warunkach domowych w przypadku schorzen nienowotworowych nie budzą zastrzezen, o tyle w grupie pacjentow z zaawansowaną chorobą nowotworową ich ustalenie stalo sie niemalze niemozliwe. Kwestionowana jest takze zasadnośc takiego leczenia. Celem pracy byla proba oceny wskazan do domowego zywienia pozajelitowego (HPN) w grupie pacjentow z zaawansowaną chorobą nowotworową oraz ocena wynikow leczenia. Material i metoda. Analizie poddano grupe 69 pacjentow (42 kobiety, 27 mezczyzn, średni wiek 58,1 lat) z zaawansowaną chorobą nowotworową w przebiegu raka zolądka, trzustki, jelita grubego, jajnika, szyjki i trzonu macicy, pecherzyka zolciowego, przelyku oraz nieznanego umiejscowienia pierwotnego, leczonych w okresie od stycznia 2009 r. do czerwca 2012 r. Analizie poddano czas przezycia i jakośc zycia chorych. Wyniki. Średni czas leczenia (od początku HPN) wyniosl 99,8 dnia. Analiza wykazala, iz średni czas przezycia chorych z nowotworami wywodzącymi sie z ukladu rozrodczego znamiennie statystycznie przekraczal średni czas przezycia oraz czas przezycia nowotworow gornego odcinka przewodu pokarmowego (231,8 vs 99,8 dni, p < 0,05). Podobnie korzystne wyniki wykazala analiza jakości zycia: roznica pomiedzy nowotworami narządow kobiecych a pozostalymi byla znamienna statystycznie (7,8 vs 4,3 punkty, p < 0,05). W przypadku innych schorzen nowotworowych roznice nie byly znamienne statystycznie. Wnioski. Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych nalezy rozwazyc w kazdym przypadku pacjentek z rakiem jajnika, szyjki lub trzonu macicy. W przypadku innych grup pacjentow wskazania powinno sie rozwazyc indywidualnie, gdyz wyniki leczenia nie są przekonujące.