Meme kanserinde Kv 1.3 ve Kv 10.1 voltaj bağımlı potasyum kanallarının inhibisyonunun oksidatif stres üzerindeki rolü

Amac: Reaktif oksijen turevleri oksidatif stres, iyonize radyasyon maruziyeti, iskemi-reperfuzyon hasari ve kanseri iceren fizyolojik ve patolojik durumlarda artmaktadir. Calismamizda meme kanser hucrelerinin farklilasmasinda ve cogalmasinda etkili oldugu dusunulen voltaj kapili potasyum kanallarinin inhibisyonunun etkilerini gozlemek amaclandi. Yontemler: Farkli karakterlerdeki meme kanseri hucrelerine bu potasyum kanallarina ozgu siRNA’larin transfeksiyon islemi yapildi. Inkubasyon sonrasinda hucre lizatlari hazirlanarak antioksidan ve oksidan seviyeleri belirlendi. Elde edilen verilerle oksidatif stres hesaplandi. Surekli degiskenlerin normal dagilima uygunlugu Kolmogorov-Smirnov testi kullanilarak yapildi. Normal dagilim gosteren degiskenlerin gruplar arasindaki karsilastirmalari tek yonlu varyans analizi ile degerlendirildi. Coklu karsilastirmalar ise Tukey HSD testi ile gerceklestirildi. Bulgular: Kanal inhibisyonu ile invaziv olmayan karakterdeki MCF-7 hucrelerinin oksidatif stres seviyesinde dusus oldugu gozlendi. Invaziv karakterdeki MDA-MB-231 hucrelerinde ise Kv 1.3 siRNA transfekte edilen grupta oksidatif stres seviyesinde dusus belirlenirken, Kv 10.1 siRNA transfekte edilen grupta artis belirlendi. Sonuc: Voltaj kapili potasyum iyon kanallarinin inhibisyonunun kanser hucrelerinde oksidatif stres olusturabilecegi belirlenmistir. Ayrica, calismamizdaki en onemli bulgu kanser hucrelerinde voltaj bagimli potasyum kanallarinin oksidatif stres uzerinde etki yapabilecegi ve bunun hucrelerin metastatik karakteri ve iyon kanali turu ile baglantili olmasidir.