تعیین تاثیر و ماندگاری برنامه تمرینی عصبی-عضلانی بر والگوس زانو، دامنه حرکتی و قدرت عضلات منتخب اندام تحتانی فوتبالیست های نوجوان مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو

مقدمه و اهدافنقص والگوس از شایع ترین نقص های عصبی عضلانی بوده که در ایجاد آسیب غیربرخوردی رباط صلیبی قدامی نقش دارد. با توجه به شیوع آسیب غیربرخوردی رباط صلیبی قدامی مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر و ماندگاری برنامه تمرینی عصبی-عضلانی بر والگوس زانو، دامنه حرکتی و قدرت عضلات منتخب اندام تحتانی فوتبالیست‌های نوجوان مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد.مواد وروش‌هاتحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. جامعه آماری این پژوهش شامل فوتبالیست‌های نوجوان مبتلا به نقص والگوس پویا زانو بود که نمونه‌های تحقیق به صورت هدف‌دار از بین جامعه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (سن: 67/0 ± 50/12 سال، قد: 06/0 ± 70/1 متر، وزن: 46/5 ± 41/56 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 57/1 ± 49/19 کیلوگرم بر متر مربع) و تمرینی (سن: 59/0 ± 23/12 سال، قد: 10/0 ± 67/1 متر، وزن: 96/8 ± 07/53 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 54/1 ± 83/18 کیلوگرم بر متر مربع) قرار گرفتند. در این مطالعه وجود والگوس پویا زانو با آزمون اسکات و زاویه والگوس با آزمون فرود-پرش و با کمک نرم افزار کینوا ارزیابی شد. قدرت و دامنه حرکتی ابداکشن و چرخش خارجی ران، دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن مچ پا نیز به ترتیب با ام ام تی و گونیامتر ارزیابی گردید. پس از تعیین متغیرها در پیش آزمون، آزمودنی‌های گروه تمرینی تمرینات عصبی-عضلانی را در مدت 8 هفته انجام دادند و گروه کنترل نیز در این دوره در برنامه آمادگی جسمانی اختصاصی تیم شرکت داشتند. پس از پایان دوره مجددا ارزیابی ها از دو گروه انجام شد. جهت بررسی تفاوت از آزمون آماری آنالیز واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. کلیه عملیات آماری به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.یافته‌هانتایج اختلاف معنی داری در زاویه والگوس (001/0=P)، دامنه حرکتی ابداکشن (01/0=P) و چرخش خارجی ران (01/0=P)، دورسی فلکشن با زانو صاف (001/0=P) و خم (001/0=P)، قدرت ابداکشن (002/0=P) و چرخش خارجی ران (01/0=P) و پلانتار فلکشن مچ پا (03/0=P) بین دو گروه کنترل و تمرینی نشان داد. اما نتایج این آزمون در متغیر دامنه حرکتی پلانتارفلکشن و قدرت دورسی فلکشن مچ پا تفاوتی را نشان نداد (05/0P>). همچنین پس از یک ماه نتایج نشان دهنده ماندگاری اثر تمرینات در متغیرهای دامنه حرکتی ابداکشن و چرخش خارجی ران، دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا با زانوی صاف و خم، قدرت دورسی فلکشن و پلانتار فلکشن مچ پا بود.نتیجه‌گیریبر این اساس به نظر می‌رسد استفاده از تمرینات عصبی عضلانی در این مطالعه با تاثیر بر قدرت و دامنه حرکتی توانسته در کاهش خطر آسیب غیربرخوردی رباط متقاطع قدامی موثر باشد. بر اساس نتایج استفاده از برنامه عصبی-عضلانی مطالعه فعلی می‌تواند به عنوان یک برنامه موثر در دوران پیش از بلوغ و در فوتبالیست‌های مبتلا به والگوس پویا زانو با منشا مچ پا پیشنهاد شود.