شناسايي زيرگونه سالمونلا انتريکا مطالعه جدا شده از انسان و خوراک دام با استفاده از Pulse-Field الکتروفورز

آلودگي سالمونلا دومين علت بيماري‌هاي مشترک بين انسان و دام مي باشد که با منشا مواد خوراکي قابل سرايت است. منبع اصلي اين عفونت در انسان محصولات غذايي آلوده ميباشد. هدف از انجام اين مطالعه، جداسازي زيرگونه سالمونلا انتريکا مي‌باشد که در  مطالعه پيشين توسط تيم تحقيقاتي حاضر و با استفاده از روش الکتروفورز پالس فيلد صورت گرفته است. همه 46 گونه جدايه سالمونلا تعيين سروتيپ شده و سپس مورد آزمون PFGE قرار گرفتند. همه جدايه‌ها با استفاده از روش هاي مولکولي XbaI PFGE بررسي شدند. در اين مطالعه PFGE و سروتايپينگ براي جداسازي 46 زيرگونه سالمونلا که متعلق به 27 سرووار مختلف مي‌باشد، مورد استفاده قرار گرفت. اين زيرگونه‌ها با منشاء انسان و منابع غذايي مختلف به دست آمده‌اند. در ميان اين جدايه ها سالمونلا تيفيموريوم به عنوان شايع‌ترين سرووار شناسايي شد. از 46 جدايه، 40 الگوي PFGE بدست آمده است. شاخص تمايز بدست آمده ناشي از سروتايپينگ (DI=0.93) پايين‌تر از شاخص مربوط به PFGE (DI=0.99) بوده است. تعيين زيرگونه سالمونلا بسيار مهم بوده و نشان دهنده منشا حيواني است که به عنوان يکي از منابع ذخيره‌اي اين آلودگي قلمداد شده و بالقوه داراي توانايي انتقال به انسان از طريق زنجيره غذايي مي‌باشد. ضمنا نتايج اين مطالعه مشخص نمود که اين رويه به عنوان يک استاندارد طلايي به منظور تعيين ژنوتيپ سروتيپ‌هاي مختلف سالمونلا به حساب مي‌آيد.