ردگیری و تعقیب سهبعدی هدف مانوری هوایی با استفاده سنسور تصویری

ردگیری هدف برای پهپادهایی که به سنسور تصویری مونوکولار (یا تک‌چشمی) مجهز هستند، دشوار است چرا که سنسور نمی‌تواند برد میان خود و هدف هوایی را با دقت مناسب اندازه‌گیری کند. این مساله در ردگیری اهداف مانوری در فضای سه‌بعدی تشدید می‌شود. برای رفع این مشکل، دقت مدل‌های دینامیکی برای پیش‌بینی حرکت و مانور هدف از اهمیت بالایی برخوردار می‌شود. ما در این مقاله، با شبیه‌سازی‌های عددی، عملکرد سه مدل دینامیکی مختلف را با مدل اندازه‌گیری یک دوربین مونوکولار در ردگیری یک هدف مانوری جرم‌-نقطه‌ای بررسی و مقایسه کرده‌ایم. این مدل‌ها از لحاظ دستگاه مختصات و مدل در نظر گرفته شده برای مدل‌سازی شتاب هدف متفاوت هستند. زمان اجرا و مجذور میانگین مربعات خطا به عنوان معیارهای مقایسه بین این مدل‌ها در نظر گرفته شده‌اند.