Assessment of the inflammatory process by endomyocardial biopsy in patients with dilated cardiomyopathy based on pathological and immunohistochemical methods

Wstep: Zapalenie mieśnia sercowego moze prowadziae do kardiomiopatii rozstrzeniowej (DCM) u osob z predyspozycją immunogenetyczną. Rozpoznanie procesu zapalnego w mieśniu sercowym stawia sie obecnie na podstawie badania histopatologicznego i badan immunohistochemicznych. Z danych z literatury wynika, ze kardiomiopatia zapalna wystepuje u ok. 50% chorych z DCM. Cel: Celem pracy byla ocena procesu zapalnego w biopsji endomiokardialnej u chorych z DCM na podstawie badan histopatologicznych i immunohistochemicznych. Metodyka: Przebadano biopsje endomiokardialne rutynową metodą histopatologiczną i wykonując barwienia immunohistochemiczne na obecnośae limfocytow T (CD3+, n=84), antygenow zgodności tkankowej klasy I (HLA ABC, n=48) i klasy II (HLA DPQR, n=84) oraz cząsteczek adhezyjnych ICAM-1 (n=51) i VCAM-1 (n=48) u 84 chorych (69 mezczyzn i 15 kobiet, średni wiek 35,0±10,5 lat) z angiograficznie potwierdzoną DCM. Rodzinne wystepowanie choroby stwierdzono u 14 (16,7%) chorych. Kontrole stanowily wycinki z serca od 18 chorych zmarlych z przyczyn pozasercowych. Wyniki: Na podstawie histopatologicznych kryteriow z Dallas u 8 (9,5%) chorych rozpoznano zapalenie mieśnia sercowego. Czestośae kardiomiopatii zapalnej rozpoznanej na podstawie obecności >2 limfocytow T CD3+ w duzym polu widzenia (hpf) w biopsji miokardialnej wynosila 14,3%. Przy zastosowaniu rozszerzonych kryteriow rozpoznania (stwierdzenie obecności >2,0 limfocytow T CD3+/hpf i/lub >1,5 limfocytow T CD3+/hpf w licznych ogniskach oraz wzmozonej ekspresji antygenow HLA klasy I/II) czestośae kardiomiopatii zapalnej wynosila 32,1%. Aktywacje zapalną środblonka wyrazającą sie wzmozoną ekspresją co najmniej 3 cząsteczek adhezyjnych (HLA klasy I i II, ICAM-1, VCAM-1) stwierdzono u 22 (45,8%) chorych. Ekspresje antygenow HLA DPQR, HLA ABC i ICAM-1 obserwowano na środblonkach wlośniczek i wiekszych naczyn, na komorkach tkanki środmiązszowej oraz na powierzchni zaktywowanych limfocytow, a reakcje immunohistochemiczne mialy charakter rozlany. W przypadkach ze szczegolnie nasiloną ekspresją ww. molekul odczyny dodatnie byly rowniez na powierzchni blony komorkowej kardiomiocytow. Cząsteczka adhezyjna VCAM-1 obecna byla jedynie na środblonkach pojedynczych, drobnych naczyn zylnych. W grupie kontrolnej nie bylo cech zapalenia mieśnia serca, kardiomiopatii zapalnej ani aktywacji zapalnej środblonka. Wnioski: Zastosowanie metod immunohistochemicznych w biopsji mieśnia serca w celu określenia fenotypu komorek zapalnych i obecności cząsteczek adhezyjnych pozwala na rozpoznanie kardiomiopatii zapalnej w zalezności od przyjetych kryteriow u 14% lub 32% chorych, a konwencjonalne badanie histopatologiczne u 9% chorych. Czestośae kardiomiopatii zapalnej rozpoznanej na podstawie obecności >2,0 limfocytow T CD3+/hpf w mieśniu serca w naszym materiale jest nizsza (14%) niz w publikacjach innych autorow, natomiast aktywacja zapalna środblonka wystepuje u podobnej liczby chorych (45%).