اثر نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دانه روغنی کاملینا (Camelina sativa) در تاریخهای مختلف کاشت

به‌منظور ارزیابی خصوصیات زراعی کاملینا در شرایط تغذیه با کود نیتروژن در تاریخ‌های مختلف کاشت، پژوهشی به‌صورت طرح کرت‌های خردشده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98- 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. در این تحقیق تاریخ کاشت (15 آبان، 15 آذر و 15 دی‌ماه) به‌عنوان عامل اصلی و نیتروژن خالص (0، 23، 46 و 69 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (8/2653 کیلوگرم در هکتار) از تاریخ کاشت اول و تیمار 46 کیلوگرم نیتروژن و بیشترین شاخص برداشت (9/30 درصد) از تاریخ کاشت دوم و تیمار 46 کیلوگرم نیتروژن به دست آمد. بیشترین عملکرد روغن (9/737 کیلوگرم در هکتار) نیز مربوط به تاریخ کاشت اول و سطح 23 کیلوگرم نیتروژن بود؛ اما بیشترین درصد پروتئین (53/28) از تاریخ کاشت دوم و سطح 69 کیلوگرم نیتروژن بدست آمد. همچنین استفاده بهینه از کود نیتروژن منجر به بهبود صفات مورد بررسی ازجمله تعداد شاخه فرعی، خورجینک در بوته، دانه در خورجینک و وزن هزار دانه شد ولی با تأخیر در تاریخ کاشت میانگین این صفات کاهش معنی‌داری یافت. به‌طورکلی نتایج این پژوهش حاکی از واکنش معنی‌دار کاملینا به میزان کود مصرفی و زمان کاشت بود؛ به‌گونه‌ای که میزان کود مصرفی تا سقف 46 کیلوگرم نیتروژن منجر به افزایش معنی‌دار اجزای عملکرد دانه و نهایتا افزایش عملکرد دانه کاملینا شد. همچنین تأخیر در تاریخ کاشت مطلوب سبب افت عملکرد کاملینا شد که حاکی از لزوم رعایت زمان مطلوب کشت است.