تعیین کارآیی پروفیلاکسی با آنتیبیوتیک برای هرنیوپلاستی بدون کشش با استفاده از مش

زمینه و هدف: فتق ناحیه کشاله ران (اینگوینال) یک بیماری شایع در حوزه جراحی عمومی می‌باشد. روش‌های مختلف در ترمیم این فتق‌ها توصیف شده‌اند. در روش‌های نوین از مش صناعی جهت پوشاندن نقص موجود در دیواره استفاده می‌شود که شناخته شده‌ترین آنها روش جراحی لیختن اشتاین می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین کارآیی پروفیلاکسی با آنتی‌بیوتیک برای هرنیوپلاستی بدون کشش باستفاده از مش انجام شد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی شاهد دار دو سوکور، 200 بیمار با فتق اینگوینال یک طرفه به طور تصادفی در دو گروه 100 نفره دریافت‌کننده آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی و دارونما مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه‌ای شامل سن، جنس، نوع بیهوشی، طول مدت عمل و وضعیت زخم در هر بار ویزیت نیز برای هر فرد پر شد. اطلاعات پرسشنامه‌ها و فرم‌ها پس از استخراج توسط نرم افزار SPSS آنالیز و با استفاده از آمار توصیفی و در موارد مورد نیاز برای بررسی معنی‌داری ارتباطات از آزمون های آماری تی تست،کای اسکور و در صورت لزوم از آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سنی افراد مورد مطالعه 49/55 سال با انحراف معیار 14/12 بود (حداقل سن شرکت‌کنندگان 17 سال و حداکثر آن 87 سال بود). از این افراد 184 نفر (معادل 92%) مرد و مابقی زن بودند. 3 بیمار (3%) در گروه دریافت‌کننده آنتی‌بیوتیک و 6 بیمار (6%) در گروه شاهد مبتلا به عفونت زخم بودند (249/0=P). نتیجه‌گیـری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تفاوت بین دو گروه از نظر عفونت زخم از نظر آماری معنی‌دار نبود، لذا استفاده روتین از آنتی‌بیوتیک برای پروفیلاکسی عمل‌های جراحی هرنیوپلاستی بدون کشش با استفاده از مش ممکن است ضرورتی نداشته باشد. برای اظهار نظر قطعی شاید لازم باشد، مطالعه‌ای با حجم نمونه بیشتر انجام شود.