تاثیر سایبان، محلولپاشی کائولین، تنک میوه و آبیاری تکمیلی بر کاهش عارضه سفیدشدگی آریل انار رقم ملس ترش ساوه

عارضه سفیدشدگی آریل به شدت کیفیت میوه انار را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه برخی عوامل مدیریتی در باغ‌های انار و تاثیر آن‌ها بر کاهش شدت سفیدشدگی آریل انار رقم ملس ترش ساوه، اثر استفاده از سایبان، محلول‌پاشی کائولین، تنک میوه وآبیاری تکمیلی آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در ایستگاه ملی تحقیقات انار ساوه در دو سال باغی 1393 و 1394 بررسی شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی کائولین 3% در چهار نوبت، تنک میوه 30% چهل روز بعد از گلدهی، آبیاری تکمیلی از هشتاد روز بعد از گلدهی، ترکیبی از تیمار‌های کائولین و تنک میوه، ترکیبی از تیمار‌های کائولین، تنک میوه و آبیاری تکمیلی، شاهد با مدیریت باغدار، استفاده از کود حیوانی به همراه محلول‌پاشی نیترات کلسیم و سولفات پتاسیم به نسبت 3 در هزار و استفاده از سایبان، آبیاری تکمیلی و محلول‌پاشی کائولین بودند. شاخص عارضه سفیدشدگی آریل، فراوانی نسبی میوه‌های سالم و میوه‌های دارای عارضه، و خصوصیات کمی و کیفی میوه و آب میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار محلول‌پاشی کائولین اثر معنی‌داری در کاهش عارضه نداشت. تیمار سایبان به همراه آبیاری تکمیلی و محلول‌پاشی کائولین، شاخص عارضه سفیدشدگی آریل را تا حدود 24% کاهش داد و بر فراوانی میوه‌های سالم تا حدود 96% افزود. تیمار تنک میوه شاخص عارضه سفیدشدگی آریل را تا حدود 69% افزایش داد و بر فراوانی میوه‌های دارای عارضه تا حدود 91% افزود.تیمار آبیاری تکمیلی به تنهایی اثر مثبتی در تعدیل شاخص عارضه سفیدشدگی داشت، اما شدت عارضه تحت تاثیر تنش دمای بالا، رطوبت نسبی پایین هوا و کیفیت آب آبیاری نیز قرار داشت. استفاده از پوشش سایبان روی درختان، افزایش مواد آلی خاک، محلول‌پاشی عناصر پتاسیم و کلسیم در طول فصل رشد و کاهش فواصل آبیاری از راهکارهای موثر در کاهش عارضه سفیدشدگی آریل و بهبود کیفیت میوه در باغ‌های انار است.