Whistleblowing: Türkiye’den İki Örnek Olay

Whistleblowing yani ihbar, etik olmayan veya yasadisi olan bir olayi veya durumu bu isi cozebilecek yetkisi bulunan kisilere iletmektir seklinde tanimlanabilir. Ihbar, yapilis sekillerine gore resmi whistleblowing ve resmi olmayan whistleblowing olarak ikiye ayrilir. Ihbar turleri uc gruba ayrilir. Bunlar: sessiz kalmak, icsel ihbar ve dissal ihbardir. Sessiz kalmada calisan, ihbar edilmesi gereken olaylara cesitli sebeplerden dolayi, olayin farkinda oldugu halde sessiz kalmayi ve hicbir sey yapmamayi secmektedir. Bunun baslica sebebi olarak ispiyoncu damgasi yemek istememesi veya orgutune guvenmemesi gelmektedir. Calisanin yasadisi olan ve etik olmayan durumu isletmedeki ust yetkilisine bildirmesi icsel ihbardir. Ancak orgutun bu konuda cozume yanasmadigini dusunurse calisan dissal ihbara basvurur. Dissal ihbarda calisan, mahkeme, medya, polis, gibi isletme disi yetkili kuruluslara yasadisi olan ve etik olmayan durumu bildirmektedir. Bu calismada Turkiye’de askeri darbe girisimlerini ihbar eden Samet Kuscu ve Mahir Kaynak’in ihbar hikâyeleri anlatilmaya calisildi.