Total diz artroplastisi yaklaşımlarının komponent yerleşimine etkisi

Amac: Bu calismanin amaci total diz protezi uygulanmis olgularda subvastus ve medial parapatellar yaklasimin komponentlerin yerlesimine etkisini arastirmak; ozellikle yuksek deformiteli dizlerde potansiyel olarak daha kisitlayici yaklasimlarin varsa olasi olumsuz etkilerini ortaya koymaktir. Gerec ve Yontem: Total diz protezi uygulanmis 84 hastanin 88 dizi calismaya alindi. Hastalardan 46’sina medial parapatellar (grup 1), 42’sine subvastus yaklasimla total diz protezi (grup 2) yapilmistir. Preoperatif radyografilerinde mekanik eksen ve posterior tibial egim acilari; postoperatif radyografilerinde femoral ve tibial komponentlerin frontal ve sagittal planlarda anatomik eksenlere gore konumlanisi olculdu.  Bulgular: Postoperatif femoral komponentin frontal planda konumlanisini gosteren alfa acisinin ortalama degeri grup 1’de 96.79°±2.86°, grup 2’de ise 96.81°±3.22° olarak bulundu. Tibial komponentin frontal planda konumlanisini gosteren beta acisinin ortalama degeri ise grup 1’de 89.07°±3.45°, grup 2’de 89.97°± 3.00° idi. Sagittal planda konumlanis acisindan ortalama sagittal femoral aci grup 1 ve 2’de sirasiyla 4.85°±3.84° ve 3.31°±3.58°, sagittal tibial aci ise yine sirasiyla 5.10°±3.88° ve 4.08°±3.18° olarak bulundu. Hastalarin posterior tibial egimi ve postoperatif sagittal tibial komponent egimi karsilastirildiginda, her iki grupta azalmis bulundu.  Sonuc: Total diz protezinde cerrahi yaklasimin yuksek dereceli deforme dizlerde bile protezin konumlanisi uzerine etkisi gosterilememistir. Her iki yaklasimla da komponentler uygun sekilde yerlestirilebilmektedir ve tibianin proksimal posterior egiminde azalmaya neden olmaktadir.