استفاده از مدلسازی عددی المان مجزا برای بهینهسازی سیستم آببندی پی و تکیهگاههای سد سردشت

احداث پرده آب بند یکی از روش‌های متداول کنترل تراوش از زیر پی سدها است. به منظور ایجاد پرده آب بند، تعدادی چال حفر شده و در این چال‌ها عملیات تزریق صورت می گیرد. در عملیات تزریق درزه‌های موجود در توده سنگ با استفاده از دوغاب مناسب پر می شود. از آنجا که نفوذپذیری ماده ‏سنگ بسیار کم و قابل صرفنظر کردن است، عمق نفوذ دوغاب به پارامترهای متعددی از جمله خصوصیات دوغاب، فشار تزریق و مشخصات ناپیوستگی‌ها بستگی دارد. استفاده از روش های عددی برای تعیین آرایش بهینه گمانه های تزریق باعث صرفه جویی در هزینه‌ها و کاهش زمان تزریق می شود. در این مقاله با توجه به خصوصیات توده سنگ در محدوده احداث سد سردشت با استفاده از نرم‏افزار المان مجزای UDEC آرایش بهینه سیستم آب بندی پی سد بررسی شده است. بر اساس نتایج این تحقیق عمق بهینه پرده m40، فاصله داری چال های تزریق در پی و تکیه گاه ها به ترتیب m3 و m5، پیشنهاد می شود. همچنین زاویه انحراف بهینه چال ها 17 درجه برآورد شده است. مقایسه نتایج بدست آمده از مدلسازی عددی با مقادیر اندازه ‏گیری شده نشان دهنده قابلیت بالای روش عددی در برآورد فشار تزریق و تحلیل نشت از پی سد سردشت است.