Iskrivljeni prostori krivog uma - nejednakost opažene daljine

Opažanje daljine se obicno opisuje preko znakova dubine, tj uglavnom vizuelnih informacija koje nastaju kao posledica projekcije 3D sveta na 2D mrežnjacu. Međutim, nasi eksperimenti pokazuju da postoji promena opažene daljine i u uslovima u kojima nema promene znakova dubine. Tako, ako ispitanici procenjuju daljinu stimulusa na razlicitim pravcima posmatranja (horizontalnom i vertikalnom), ali u potpunom mraku (redukovani znakovi dubine podjednako na svim pravcima) pokazuje se da je opažena daljina veca na vertikalnom pravcu. Ova nejednakost opažene daljine na razlicitim pravicma se naziva anizotropija, a navedeni nalazi pokazuju da na opažaj daljine, pored vizuelnih uticu i informacije o položaju glave i tela u prostoru. Sa druge strane, prema hipotezi o invarijantnosti opažene velicine i daljine, opažaji ove dve karakteristike bi trebalo da budu međusobno povezani. Nasi nalazi pokazuju da na istim pravcima posmatranja na kojima postoji promena opažene daljine nema promene opažene velicine, sto direktno pritivreci hipotezi o invarijantnosti. Pitanje je naravno zbog cega dolazi do anizotropije, zbog cega ona postoji kod opažene daljine ali ne i kod opažene velicine. Jedan od odgovora bi mogao da leži u njenoj funkciji u koordinaciji percepcije i akcije, odnosno u težini izvođenja akcije na pravcima razlicito orijentisanim prema pravcu delovanja gravitacione sile.