کارایی روش سطح پاسخ بر مبنای طرح باکس بنکن در بهینه سازی فرایند جذب مس و کادمیم از محلولهای آبی با استفاده از کیتوزان

وجود فلزات سنگین در منابع آب و پساب از مشکلات زیست محیطی بسیاری از جوامع است. فرایند جذب و استفاده از جاذب­های ارزان قیمت یکی از روش­هایی است که در سال­های اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر کیتوزان در جذب فلزات سنگین کادمیم و مس از محلول­های آبی با استفاده از روش سطح پاسخ بر مبنای مدل باکس بنکن می­باشد. برای این منظور آزمایشات پیمانه­ای جذب به منظور ارزیابی اثر متغیرهای مستقل شامل pH، قدرت یونی و غلظت با استفاده از روش ذکر شده برای ارزیابی اثرات این متغیرها انجام گردید. از آنالیز واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. با توجه به مقادیر ضریب تعیین (99/0=R2) وR2 متعادل شده (99/0=R2adj) می­توان گفت مدل به دست آمده برای تحلیل داده­ها مناسب می­باشد. آنالیز واریانس یک طرفه (0001/0>p) نشان داد مدل درجه دو بهترین مدل برای تعیین برهمکنش متغیرهای مطالعه می­باشد. شرایط بهینه برای جذب حداکثر مس و کادمیم از محلول­های آبی به ترتیب در محدوده pH 47/5 و 26/5، غلظت 200 و 8/168 (mg L-1) و قدرت یونی 03/0 (mol L-1) بدست آمد. مقادیر پیش­بینی شده جذب برای شرایط بهینه ذکر شده برای مس و کادمیم به ترتیب 68/83 و 07/45 (mg g-1) شد. بنابراین روش سطح پاسخ می­تواند در بهینه سازی حذف کادمیم و مس از محلول­های آبی به وسیله کیتوزان موثر باشد.