Hakkâri Halkevi ve Halkodaları

Turkiye Cumhuriyeti’nin kurulusunu muteakip, sosyal, kulturel, ekonomik, siyasi alanlarda gerceklestirilen inkilap hareketleriyle devletin modern bir cehreye burunmesi amaclanmistir. Yonetimi elinde bulunduran devletin kurucu kadrosu, arzuladigi moderniteye ozellikle halk tabanini dâhil etmek istemistir. Ancak bolgesel farkliliklarla birlikte, halkin, genel baglamda modernlesme cabalarini kolayca ozumseyebilecek bilincte oldugunu soylemek zordur. Bolgesel farkliligin onemli bir boyutunu etnik kimlik temelinde degerlendirmek mumkundur. Şoyle ki, devletin resmi dili Turkce olmasina karsin, arastirmamizin cercevesini olusturan Hakkâri’nin de yer aldigi Dogu illerinin bir kisminda yogun olarak Kurtce konusulmakta ve Turkce bilen kesim azdir. Dolayisiyla mevcut etnik kimliklerin dogal bir sonucu kulturel ayrismanin neden oldugu sorunlari giderebilme careleri aranmistir. Devletin ucra bir kosesinde, her turlu gelisim imkânlarindan yoksun Hakkâri’de tesekkul edilen halkevinin, halkodalarinin faaliyetleri bu acidan onem arz etmektedir.