Türkiye’de Enflasyon ile Asgari Ücretler Arasındaki İlişki ve Ücret-Fiyat Sarmalı

Ucret karsiligi calisma, sanayi devrimi ile ivmelenmeye baslamis, neo-liberal donemle en yuksek oranlarina ulasmistir. Ucretlilerin artik bircok ulkede toplumun cogunlugunu olusturuyor olmalari onlara dair yapilacak herhangi bir calismanin da toplumun genelini ilgilendirmesi acisindan hayatiyet arz etmektedir. Yapilan bu calismada ucretler ile enflasyon arasindaki iliskinin yonunu incelemek ve reel olarak ucretlerin geldigi noktayi tespit etmek amaclanmistir. Bu minvalde Turkiye’nin 1987-2018 yillari arasi yillik TUFE ve Asgari Ucret verileri kullanilmistir. Enflasyon ve Asgari Ucret arasindaki iliski ARDL Sinir Testi Yaklasimi ve ucret-fiyat sarmalinin varligi ise Toda-Yamamoto Nedensellik testleri uygulanarak tespit edilmistir. Ekonometrik analizin sonuclarina gore enflasyon ve asgari ucret arasinda uzun donemli iliski tespit edilmis, kisa donemde ise iliski anlamsiz bulunmustur. Buna gore uzun donemde enflasyonda meydana gelen %1’lik bir artis asgari ucreti yaklasik olarak %2.59 oraninda artirmaktadir. Asgari ucretteki artisin enflasyon oranindaki artistan yuksek olmasi, yani esneklik katsayisinin 1’den buyuk olmasi asgari ucretin reel olarak artisini ifade etmektedir. TodaYamamoto Nedensellik analizi sonuclarina gore ise hem asgari ucretlerden enflasyona hem de enflasyondan asgari ucretlere dogru cift yonlu bir nedensellik iliskisi tespit edilmistir. Bu iliski ise Turkiye’de 1987-2018 donemi referans araliginda ucret-fiyat sarmalinin varligina isaret etmektedir. Kriz donemlerini takip eden yillarda ise asgari ucretin 3.65 birim arttigi gorulmustur.