خوشهبندی فازی روابط کاهندگی در تحلیل خطر لرزهیی برای نواحی لرزهخیز ایران

با توجه به تأثیر چشم‌گیر روابط کاهندگی در ارزیابی خطرپذیری لرزه‌یی، سازمان‌دهی روابط کاهندگی به گروه‌های مشابه می‌تواند به دریافت اطلاعات ضمنی ناشناخته در میان روابط مختلف منجر شود. به همین منظور در این مطالعه رویکرد خوشه‌بندی فازیپانویس{f‌u‌z‌z‌y c‌l‌u‌s‌t‌e‌r‌i‌n‌g} به‌منزله‌ی روشی کارآمد در زمینه‌ی گروه‌بندی طیف وسیعی از داده‌ها مورد توجه قرار گرفته است. با انتخاب روش خوشه‌بندی فازی C-m‌e‌a‌n و اصلاح الگوریتم براساس ویژگی‌های روابط کاهندگی، مجموعه‌یی شامل ۴۵ رابطه‌ی منتخب در سراسر جهان به گروه‌های مشابه افراز شده است. با دراختیار داشتن چنین طبقه‌بندی و با لحاظ‌کردن شرایط خاص منطقه‌ی مورد مطالعه، می‌توان به مناسب‌ترین مجموعه‌ی روابط در منطقه‌ی موردنظر دست یافت. این امر در مورد فلات ایران از طریق انطباق مجموعه‌ی داده‌های لرزه‌یی این منطقه بر زیرمجموعه‌های حاصل از خوشه‌بندی مورد بررسی قرار گرفته و بر این اساس روابط تاکاهاشی (2۰۰۴) در رخدادهای پوسته‌یی، مرجع{۱} ژائو )۲۰۰۶( در رخدادهای پوسته‌یی و داخل صفحه‌یی،مرجع{۲} و زعفرانی )۲۰۰۸ و ۲۰۱۲(مرجع{۳و۴} با مناسب‌ترین انطباق معرفی شده‌اند.