بررسی تاثیر اینرسی سازمانی بر تنبلی سازمانی و آنومی سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه تهران)

سازمان‌ها برای تغییر و تحول از خود بی علاقگی نشان می‌دهند و نوعی رخوت و بی-حالی در سازمانها دیده می‌شود. عمده تغییرات ضروری و حیاتی سازمان و توان انطباق پذیری سازمان با عدم اطمینان‌های محیطی در باتلاق اینرسی سازمانی گرفتار می‌شوند و ناکام می‌مانند. هدف از پژوهش حاضر تحلیل تاثیر اینرسی سازمانی بر تنبلی سازمانی و آنومی سازمانی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایشی قرار می گیرد. در این پژوهش اینرسی سازمانی به عنوان متغیر مستقل و تنبلی و آنومی سازمانی به عنوان متغیرهای وابسته می‌باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه تهران می‌باشد. با توجه به حجم جامعه ما (4000 نفر) و فرمول نمونه‌گیری حداقل حجم نمونه انتخابی تعداد 350 نفر شد که به صورت طبقه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می‌باشد که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. همچنین برای تعیین همبستگی و تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS22 و AMOS22 استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به تایید همه‌ی فرضیه‌های پژوهش گردید: اینرسی سازمانی بر تنبلی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. اینرسی سازمانی بر آنومی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.