346. Samodzielna radioterapia chorych na raka krtani w stopniu zaawansowania T4. Rokownicze znaczenie rozległości nacieków pozakrtaniowych ze szczegóinym uwzględnieniem tracheotomii wykonanej ze wskazań nagłych

Cel Ocena skuteczności samodzielnej, radykalnej radioterapii u chorych na raka krtani w stopniu T4 oraz ustalenie rokowniczego znaczenia wielkości i umiejscowienia naciekow pozakrtaniowych oraz tracheostomii wykonanej przed leczeniem. Material 114 przypadkow raka krtani T4 leczonych w latach 1990–96. Analizie poddano 108 przypadkow raka nadglosni (95%) i 6 glośni (5%). U 59 (52%) stwierdzono obecnośc przerzutow do wezlow chlonnych szyi, u 38 (64%) byly one mnogie. W przypadkach naciekania poza krtan najcześciej byl zajety zachylek gruszkowaty 37 (33%), dolek jezykowonaglośniowy i nasada jezyka –34 (30%), ściany gardla dolnego −10 (9%), rozlegle nacieki szerzące sie od zachylka gruszkowatego do nasady jezyka – 7 (6%). U 26 (22%) podejrzewano naciekanie chrząstek krtani. W 16 (14%) z powodu duszności wykonano tracheotomie przed leczeniem. Calkowity czas leczenia wynosil średnio 49 dni. U 57 (50%) stwierdzono przerwy w leczeniu, średnio 4,9 dniowe (u 23 (40%) 1–2 dni, u 34 (60%) > 3 dni). Wyniki Ogolem 3-letnie wyleczenie miej-scowe (LC) wynosilo 42%, a przezycie bezobjawowe (DFS) 35%. Odsetek LC byl wyzszy dla glośni – 50% niz dla nadglosni-41%. Zajecie wezlow chlonnych znamiennie obniza odsetek LC i DFS o okolo 20%. LC zalezalo od lokalizacji i wielkości nacieku pozakrtaniowego. Najlepsze rokowanie bylo związane z podejrzeniem naciekania chrząstek krtani –56% 3-letnich LC, najgorsze w przypadku naciekow szerzących sie z krtani do gardla srodkowego-13,5% 3-letnich LC. Wykonanie tracheostomii przed radioterapią znamiennie pogarszalo wyniki, 3-letnie LC 0% vs 48% (u chorych bez trachestomy. Przerwa w leczeniu> 3 dni obniza LC o 9%. Analiza wieloczynnikowa wykazala, ze na zle rokowanie w znamienny i niezalezny sposob wplywa tracheotomia wykonana przed leczeniem oraz obecnośc przerzutow w wezlach chlonnych. Wnioski Konwencjonalna radioterapia chorych na raka krtani o zaawansowaniu T4 jest metoda leczenia, ktorej skutecznośc zalezy od szeregu czynnikow prognostycznych. Najlepsze wyniki dotyczą sytuacji, gdy naciek nie wykracza daleko poza granice krtani, a stopien zaawansowania T4 wynika z podejrzenia nacieku chrząstek. Natomiast na zle wyniki leczenia wplywa obecnośc zaawansowania przerzutow w regionalnych wezlach chlonnych oraz tracheotomia wykonana przed leczeniem.