HEZEYANLI BOZUKLUK HAKKINDA GÜNCEL VE BİLİMSEL BULGULAR

Hezeyanli Bozukluk, 1987 yilinda DSM-III’te yer alan ve uluslararasi platformda saglik calisanlari tarafindan taninan psikiyatrik bir bozukluktur. ABD toplumunun genelinde hezeyanli bozuklugun prevelansi, %0,18’dir. Hezeyanli bozuklugun bircok alt turu bulunmaktadir. Bu alt turler; persekusyon, grandiyoz, kiskanclik, somatik, erotomanik ve karma turde sanrilardir. Bu bozuklugun tedavisinde genellikle ilac ile tedavi yontemi tercih edilmektedir. Hezeyanli bozuklugun onemine ragmen hakkinda sahip olunan bilimsel veriler sinirlidir.Bu durumun ana sebebi, bu bozukluga sahip kisilerin genel islevselliklerinde kayda deger bir dususun meydana gelmemesi ve bu kisilerin tedavi arayisina girmemeleridir. Sahip olunan bilginin sinirli olmasi, insan yasamini ciddi anlamda olumsuz etkileyebilecek bir bozukluk olan hezeyanli bozuklugun tani ve tedavi surecini sekteye ugratabilmektedir. Hezeyanli bozukluk hakkinda mevcut bilimsel ve guvenilir bilginin sinirli olmasi, bircok bilim insanini bu bozuklugun dogasini ortaya cikarmaya yonelik arastirmalar yurutmeye sevk etmistir. Bu dogrultuda yillar icerisinde ulusal ve uluslararasi duzlemde bircok bilimsel calisma gerceklestirilmistir. Bu arastirmanin amaci; yillar icerisinde hezeyanli bozukluga dair yurutulmus ve bozuklugun daha iyi anlasilmasina katkida bulunmus bilimsel literaturu inceleyerek bu bozukluga sahip hastalarin tani ve tedavi sureclerinin etkinligini arttiracagi dusunulen bilimsel ve guncel bilimsel bulgularin derlenmesidir. En dikkat cekici arastirma bulgulari HLA-A-03* geni ile hezeyanli bozukluk arasinda bir iliskinin varligina ve HSV 2 glikoprotein gG2 ile psikotik bozukluklar arasinda bir iliski bulunduguna isaret eden bulgulardir.