Kriyobiyoloji ve Üreme Organı Dokularının Dondurulması

Uluslararasi bircok kurulus nesli tukenmekte olan ve koruma altina alinan hayvan turlerinin gen kaynaklarini koruyabilmek amaciyla, bu konu uzerine yapilan calismalara destek olmaktadir. Yardimci ureme tekniklerinin gelisen teknoloji sayesinde kullanim alaninin artmasi, bu amacla yurutulen bilimsel arastirmalarda genetik ilerlemenin saglanarak genetik cesitliligin korumasinda buyuk ilerlemeler kaydedilmistir. Bu baglamda kriobiyoloji alaninda kaydedilen gelismeler dusuk sicakliklarda hucrelerin saklanabilmesine olanak saglamistir.  Ozellikle genetik materyallerin korunmasi ve basarili bir sekilde saklanmasi nesli tukenmekle karsi karsiya kalan turler icin buyuk onem tasimaktadir. Bunun yani sira yardimci ureme tekniklerinin gelisimi acisindan da onemlidir. Hucresel bazda membransel yapilar dusuk sicakliklara son derece duyarli olmasina ragmen uygun kriyoprotektanlar kullanilarak yapilan dondurma islemleri son derece basarili sonuclar elde edilmesini saglamistir. Bunun yaninda dokularin dondurulmasi hucrelerin dondurulmasina gore kriyoprotektanlar ile direkt temasin saglanamamasi nedeniyle dezavantaja sahiptir. Ancak gelisen teknolojiler sayesinde bu alanda yapilan calismalarda ilerlemeler kaydedilmektedir. Ovaryum ve testis dokularinin dondurulmasi, ozellikle ergenlige erismemis gencler, kemoterapi veya radyoterapi goren hastalar ve genetik bir nedenden dolayi ureme organlarinda sorunlar olan bireyler icin, ve bu bireylerin fertilitelerinin korunabilmesi icin, buyuk onem tasimaktadir. Sonuc olarak ureme hucreleri ve dokularinin dondurulma asamalarindaki bu ilerlemeler ve arastirmalar insanlarin ve hayvanlarin nesillerini devam ettirebilmeleri, genetik cesitliligin ve ilerlemenin saglanmasi acisindan buyuk oneme sahiptir.