بررسی نقش تغییرات جمعیتشناختی و نگرش به محیطزیست بر دستورکار سیاستگذاری در ایران

در دهه اخیر تغییرات جمعیت‌شناختی به سمت پیر شدن ترکیب سنی کشورها، یکی از عمده مسائلی است که گریبان‌گیر جوامع و سیاستگذاران شده است. مطالعه حاضر به بررسی کنش پیری جمعیت بر ترجیحات زیست‌محیطی جامعه و همچنین واکنش تغییر ترجیحات زیست‌محیطی جامعه، بر اولویت‌های انتخاباتی رأی‌دهندگان، می‌پردازد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که با افزایش سن، مردم نسبت به مسائل زیست‌محیطی اهمیت بیشتری قائل شده و دغدغه‌های محیط‌زیستی بیشتری خواهند داشت. در حال حاضر سیاسیون کشور به این باور نرسیده‌اند که نگرانی‌های محیط‌زیستی، در چرخش آراء مردم مؤثر است؛ اما درصورتی‌که فعالین حوزه سیاست در داخل کشور متوجه تأثیر نوع نگرش افراد به محیط‌زیست شوند، شعارهای انتخاباتی و سیاست‌های خود را به‌تناسب خواست جامعه تعدیل خواهند کرد.