اثر آروماتراپی با اسانس زنجبیل بر واکنشهای بی تحرکی تونیک و برخی از متابولیتهای خونی خروسهای اخته و غیراخته

زمینه وهدف: گزارش شده است که آروماتراپی با اسانس‎ها در موش‎ها منجر به تغییر برخی از متغیرهای سرمی و کاهش اضطراب می‏شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آروماتراپی با اسانس زنجبیل برمتغیرهای خونی و ترس القا شده در خروس‎های اخته و غیر اخته‏ بود. روش کار: در این پژوهش از 10 خروس اخته و 10 خروس غیراخته استفاده شد. نصف پرندگان از هر گروه(5 خروس اخته و 5 خروس غیراخته) به طور انفرادی در اتاقکی تحت آروماتراپی قرار گرفتند و سایر پرنده‎های آزمایشی نیز در همان اتاقک در معرض بخار آب قرار داده شدند. همه پرنده‏ها بعد از خارج نمودن از اتاقک، به مدت 30 ثانیه به طور معلق از پا آویزان و بلافاصله آزمون TI بر روی آن­ها صورت گرفت. دو هفته بعد از انجام این آزمون، روند آروماتراپی در همه پرنده‏ها تکرار و متغیرهای متابولیکی پلاسمای خون در قبل و بعد از آروماتراپی مورد سنجش قرار گرفت. یافته­ها: آروماتراپی در گروه خروس‎های اخته منجر به کاهش مدت زمان سپری شده در بی‏تحرکی شد که دلالت بر تخفیف تنش القا شده در حین جمع‏آوری می‏نماید. آروماتراپی هم­چنین منجر به افزایش سطوح گلوکز، پروتئین و اوره کل پلاسمایی گردید. نتیجه‌گیری:آروماتراپی احتمالا با فعال نمودن سامانه سمپاتیکی و افزایش فشار خون، منجر به افزایش سطوح گلوکز، پروتئین و اوره پلاسمایی و کاهش تعداد دفعات لازم برای القای TI شده است. بنابراین استفاده از آروماتراپی در حین جمع‏آوری ممکن است برای کاهش پاسخ‏های هراس‎آمیز در خروس‏ها قابل توصیه باشد.