Ömer Seyfettin'in “Horoz” ve “Dünyanın Nizamı” Hikâyelerini Modernizm Çerçevesinde Okumak

Bir eserin yazildigi anlayisi cozumleyebilmek eserin amacini, mesajini, soylemini anlamak acisindan onemlidir. Eserin zemininde bulunan anlayis cercevesinde gerceklestirilen okuma, analiz edilecek metne isik tutar. Omer Seyfettin, hikâyelerinin incelendigi bircok arastirmada milli-manevi degerlerin insasina katki sunan bir yazar olarak konumlandirilmistir. Bunda kuskusuz yazarin Turkculugun onculerinden olmasinin, milli edebiyat hareketinin odaginda bulunmasinin, yeni lisanin ilkelerini belirleyip bu ilkeler dogrultusunda eserler kaleme almasinin, benimsedigi ogretileri hikâyelerinde islemesinin etkisi vardir. Oysa yazarin pek cok hikâyesine yakindan bakildiginda bu hikâyelerin farkli anlayis ve arka planla yazilmis olduklari gorulur. Bu calismanin amaci, Omer Seyfettin’in milliyetci-muhafazakâr bakis acisinin otesinde farkli bakis ve arka planla yazilmis hikâyelerinin de oldugunu ortaya koyarak yazarin eserlerinin farkli okumalarla incelenmesine zemin hazirlamaktir. Bu amacla calismada yazarin birbirinin devami niteliginde olan “Horoz” ve “Dunyanin Nizami” isimli iki hikâyesinde modernizmin izleri surulmeye calisilmis, elde edilen bulgular modernizm akiminin temel ogeleri referans alinarak olusturulan basliklar altinda degerlendirilmistir. Yazarin incelenen hikâyelerinde modernizme temel teskil edebilecek ogeler yabancilasma, iletisimsizlik, sisyphos sacma (uyumsuz) kompleksi, anomi, pasif isyan, kahramanin siliklesmesi, arketip ve anne arketipi, freudyen unsurlar ve psikanalizm (bilincalti ve ruya, ustben/toplumsal uyumsuzluk, ben/toplumsal uyum, cinsellik) basliklari altinda incelenmistir. Inceleme sonucunda “Horoz” ve “Dunyanin Nizami” isimli hikâyeler, zengin veriler sunmalari acisindan modernist unsurlarla kaleme alinmis hikâyeler olarak kabul edilmistir.