شناسایی عوامل کلان مؤثر بر موفقیت نوآوری باز در اکوسیستم کسبوکارهای دانشبنیان دیجیتال

هدف: شناسایی عوامل کلانی که بر موفقیت نوآوری باز در اکوسیستم کسب‌وکارهای دیجیتال مؤثرند، هدف این پژوهش است. روش: بعد از شناسایی اولیه عوامل مؤثر از پیشینه، با استفاده از نمونه هفتاد نفری از صاحب‌نظران، پیمایشی در اکوسیستم کسب‌وکار دیجیتال انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه خبرگان سازمانی و کارشناسان فعال در کسب‌وکارهای دانش‌بنیان دیجیتال است. در این پژوهش، برای سنجش روایی واگرا، از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. صحت و معناداری روابط میان این متغیرها و تأیید مدل اندازه‌گیری و ساختاری، به‌کمک تحلیل عاملی تأییدی یا معادلات ساختاری مبتنی بر PLS و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و Smart PLS بررسی شده است. یافته‌ها: سازه‌های برون‌زای مدل، روی هم 62 درصد از واریانس سازه موفقیت در نوآوری باز را شرح می‌دهد و به‌ترتیب سازه‌ها‌ی محیط مقرراتی و نظارتی، پشتیبانی مالی و نهادهای واسطه در موفقیت نوآوری باز، بیشترین ارتباط و اهمیت را دارند. همچنین مقدار شاخص 2Q مدل برابر با 392/0 است که نشان می‌دهد مدل پیشنهادی، تناسب پیش‌بینی مناسبی دارد. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود که دولت و سیاست‌گذاران، راهکارهایی همچون تشویق سرمایه‌گذاری خطرپذیر و تأمین مالی جمعی، مشوق‌های مالیاتی، ایجاد نظام حقوقی کارا برای حفاظت از دارایی‌های فکری، ایجاد پلتفرم‌های نوآوری باز و قطب‌های فناوری را در دستور کار قرار دهند تا اکوسیستم مناسبی برای اجرای راهکارهای نوآوری باز در کسب‌وکارهای دیجیتال شکل گیرد.