تداخل واژگانی دو زبانه های تالشی– فارسی و فارسی- تالشی

افراد دو زبانه به دلیل ضعف در برقراری ارتباط به زبان دوم نا خواسته عناصری را از زبان نخست به زبان دوم انتقال می دهند تا ارتباط برقرار شود. این مسئله در زبان شناسی اجتماعی و علم آموزش زبان تداخل زبانی نامیده می شود. برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب آموزشی در جامعۀ چند زبانه ای مانند ایران که از زبان فارسی برای اهداف آموزشی استفاده می کند، بررسی نتیجۀ برخورد زبان ها، تداخل زبانی و دوزبانگی بسیاری از مسائل و موضوعات و تدوین منابع آموزشی را برای متصدیان آموزش کشور روشن و آن ها را در برآوردن نیاز های آموزشی کشور هدایت می کند. در این پژوهش تداخل واژگانی دوزبانه های تالشی- فارسی و فارسی – تالشی در میان جامعۀ تالشی زبان های روستای عنبران و مهاجران این روستا در غرب تهران به صورت مقایسه ای بین دوگروه دوزبانه بررسی می شود. داده های پژوهش با پرسش نامه و ترجمۀ تعدای جمله به وسیلۀ افراد دوزبانه به هر یک از زبان ها به دست آمده است. افراد آزمون شونده ، هم به شکلی تصادفی از میان ساکنین عنبران و مهاجران دو زبانۀ غرب تهران انتخاب شده اند. به نظر می رسد تداخل بیشتر از زبان اول به زبان دوم صورت گرفته باشد و جنسیت گویشوران هم تأثیر کمی در تداخل زبانی، داشته باشد.