The Socio-Economic Structure of the Forest Villages: The Case Study in Trabzon

Orman koyleri genellikle yuksek rakimlarda ve tarima uygun olmayan egimli arazilerde kurulmuslardir. Bu yapi, orman koylerinde yasamayi zorlastirmakta, ormanlara bagimliligi arttirmaktadir. Belirlenme kriterleri mulki sinirlari icinde orman olup olmamasina dayandirilmakta, sosyo-ekonomik olcutler dikkate alinmamaktadir. Orman koyleri ve koylulerinin sosyo-ekonomik yapilarini ortaya koyarak gecmisle kiyaslamak, gelecege isik tutulmasi bakimindan onemli olacaktir. Trabzon Ili’ndeki 211 orman koyunun 68’inde, 848 kisi ile gorusulerek, sosyo-ekonomik yapi ortaya konulmaya calisilmis, gecmisle kiyaslanarak gelecege dair ongorulerde bulunulmustur. Arastirma alanindaki kadinlarin sosyo-ekonomik konumu, Turkiye ortalamalarinin altinda, bazi bolgelerin kirsal kesim ortalamalarindan daha iyi durumda ve gelismekte olan cogu ulke ortalamalarinin uzerinde oldugu belirlenmistir.Konut yapilarindaki degisim, hanelerde sahip olunan dayanikli tuketim mallarinin artmasi, hayvan sayilarindaki azalma, yeni tarim tercihleri, yakacaklarin cesitlenmesi, koylerde yasayanlarin ozellikle de kadinlarin yasam kalitesini arttirirken orman kaynaklarina olan talebi azaltmaktadir. Koylulerin %89,5’inin saglik guvencesine sahip olmasi onemli olcude rahatlama saglamistir. Orman koylerindeki gelirlerin buyuk bir kismini maaslar olusturmaktadir. Orman isciliginde calisma ve ormanlardan gelir elde etme gun gectikce azalmaktadir. Koylerde yasayan ozellikle orta yas uzerindeki kadinlarin okur-yazar olma orani dusuk olmasina karsin, genclerde bu oran gelismis ulkeler duzeyindedir. Koylerin altyapi olanaklari, koylulerin sosyal ve ekonomik nitelikleri gelisirken nufuslarinin azaldigi belirlenmistir. Surecin devam etmesi halinde, orman koyleri genellikle emeklilerin yasadigi mekanlara donusecektir. Bu degisimler ayni zamanda orman kaynaklarina olan bagimliligi da azaltacaktir