TEKNO-METALAŞAN VE “EMEĞE” DÖNÜŞEN OYUN

Yasadigimiz cag, televizyonun yaninda sesli ve goruntulu yeniden uretim donanimlarini, telekomunikasyon ve bilgisayar teknolojilerini, kisaca dijital teknolojileri, dijital oyunlari toplumsal yasamimiza dâhil etmistir. Bilgisayar internet gibi ortamlari icinde barindiran dijital teknolojiler, enformasyonu oldugu kadar eglenceyi, oyunu, kisaca kultur endustrisini kuresel olarak her yere yaymaktadir. Gercekten de, XX. yuzyilin sonunda, kapitalist sistemin genisleyen parcasi olarak, iletisim teknolojileri ulusotesilesme ve kuresellesme olarak nitelendirilen ekonomik ve kurumsal bir donusumden gecmekteydiler. Zaten kuresellesme kavramiyla birlikte duyulan “enformasyon devrimi”, ve “postmodernizm” gibi terimler bizim gundelik yasamimizi sekillendiren medyadaki kablo, uydu, video, bilgisayar oyunlari gibi hem teknolojik hem de yeni TV kanallari, kamusal televizyonculugun ortadan kalkisi gibi kurumsal degisiklikleri algilamamiza yarayan ipuclariydi. XXI. yuzyil ise bu yeni teknolojilerin icadi ve gelisimiyle temellenen yeni bir cagi, tekno-kapitalizm cagini ortaya cikardi. Teknolojik yenilik ve buluslarin, yaraticilik ve enformasyonun birincil onemde oldugu gunumuz tekno-kapitalizm caginda tum serbest zaman etkinlikleri gittikce metalasmakta ve ev merkezli bir duruma gelmekte; enformasyon, bilgi, eglence iceren oyunu da icine alan tum teknolojik urunler ise degisim degerinin kurallariyla isledigi birer “tekno-meta” haline gelmektedir. Kulturlerin ortaya cikisinda en onemli ogelerden biri olan oyunun gunumuzde metalasarak, dijital ortamlarda “oyun emegi”ne donusmesini inceleyen bu yazi, oncelikle teknolojinin birincil onemde oldugu tekno-kapitalizm cagina ve tekno-kapitalizm caginda oyunun gecirdigi donusumu niteleyen tekno-meta kavramina deginecektir. Daha sonra, bir tekno-meta olarak oyunun degisen anlamini ve oyun emegine donusmesini, elestirel ve kuramsal bir perspektifle tartisacaktir.