ارتباط هموگلوبین و هماتوکریت خون بندناف نوزاد با روش زایمان، یک مطالعه مروری

زمینه وهدف : میزان هموگلوبین بالای بدو تولد یکی از ذخایر آهن شیر خوار برای برخورد با کم خونی فقر آهن است. کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن یکی از مهم‌ترین مشکلات سلامتی و تغذیه ای در دنیا و به خصوص ایران است که می‌تواند موجب اختلال در رشد و تکامل و هماهنگی سیستم اعصاب، کاهش قدرت یادگیری و افت تحصیلی و حتی اختلال در سیستم ایمنی شود. بنابراین اطلاع از میزان افرادی که در بدو تولد مقادیر کافی آهن در بدن خود ندارند از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از عواملی که سبب کاهش هموگلوبین بدو تولد و در نتیجه تشدید کم خونی فیزیولوژیک می‌شود، نوع روش زایمانی مادر است. این پژوهش به منظور تعیین ارتباط میزان هموگلوبین و هماتوکریت خون بندناف با نوع زایمان انجام شد. مواد و روش کار : این پژوهش یک مطالعه مروری با تحلیل محتوی مقالات علمی ایندکس شده در سایت‌های معتبر پزشکی انجام شد. یافته‌ها : غلظت هموگلوبین خون نوزاد طی هفته های آخر زندگی داخل رحمی سریع افزایش میابد ( 3-2گرم در دسی لیتر بین هفته های 40-38). از طرفی زمان بستن بندناف هنگام زایمان نیز اثر قابل توجهی روی حجم خون و توده گلبول قرمز نوزاد دارد. نگه داشتن نوزاد زیر سطح جفت و تاخیر در بستن بندناف برای چند دقیقه، حجم خون نوزاد را 60-40% افزایش می‌دهد. احتمالا زودتر از موعد متولدشدن نوزادان سزارینی یا از دست دادن خون می‌تواند علت پایین‌تر بودن هموگلوبین و هماتوکریت در نوزادان سزارینی باشد. در برخی مطالعات مقدار متوسط اریتروپویتین در نوزادان سزارینی نسبت به نوزادان طبیعی پایین‌تر بوده اما ارتباطی بین اریتروپویتین و هماتوکریت خون بندناف مشاهده نشده است. نتیجه گیری: با توجه به کمتر بودن مقدار هموگلوبین و هماتوکریت نوزادان زایمان سزارین، این نوزادان بیشتر در معرض خطر کم خونی فقر آهن در آینده هستند.