Transformation of Higher Education Policies in the Context of the Industrial Revolution 4.0

Bu calisma, universitelerin 4.0 sanayi devrimine uyum saglama surecinde egitim-ogretim, teknik altyapi ve uygulama ile yonetim sureclerinde nasil bir politika donusumune gereksinim duydugunu belirmeyi amaclamaktadir. Calismada nitel arastirma desenlerinden “durum calismasi” yaklasimi kullanilmistir. Arastirma verileri yari yapilandirilmis gorusme yontemiyle toplanmistir. Sekiz universiteden 15 farkli bransta, dort kadin ve on bir erkek ogretim uyesinden olusan katilimcilar, amacli ornekleme yontemine gore belirlenmis olup tamami yurt disinda bir universitede lisansustu egitim yapmis ya da bir projeye katilmistir. Arastirma verileri icerik analizi turlerinden tumevarimci analiz yontemi ile cozumlenmistir. Arastirma sonuclari Turkiye’deki universitelerin dorduncu sanayi devriminin ihtiyac duydugu insan kaynagini yetistirebilmesi icin onemli politika donusumlerine gereksinimin duydugunu gostermistir. Bu sonuca ek olarak mevcut yapilar ve politikalarin daha cok reaktif oldugu ve endustri 4.0 icin proaktif yapilara ihtiyac oldugu sonucuna ulasilmistir. Universitelerdeki kutuphane, derslik, laboratuvarlarin fiziksel kapasitesinin ogrenci sayisina gore yetersiz, dijital bilgi kaynaklarina erisimin sinirli oldugu anlasilmistir. Ogretim programinin genelde teorik ve ders iceriklerinin yogun oldugu, derslerin genelde ansiklopedik bilgi aktarimi seklinde yurutuldugu sonucuna ulasilmistir.