نقش برنامههای آموزشی-ترویجی در مدیریت ریسک گندمکاران دیم استان کرمانشاه

کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهد. این در حالی است که فعالیت در این بخش با ریسک‌های فراوانی همراه بوده و مدیریت آن نیازمند توجه جدی است. در همین راستا توجه به نقش برنامه‌های آموزشی-ترویجی و چگونگی واکنش کشاورزان در برابر انواع ریسک ها بسیار اهمیت دارد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدل مدیریت ریسک تولید گندم با تأکید بر نقش برنامه‌های آموزشی-ترویجی به عنوان یکی از عامل‌های موثر در مدیریت ریسک در بین تولیدکنندگان گندم دیم استان کرمانشاه می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق 83442 تن بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و بهره‌گیری از نمونه‌گیری چند مرحله‌ای نسبت به انتخاب 383 تن از آنان اقدام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ای بود که روایی محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان و پایایی با محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد (94/0≥ɑ≥73/0). در تجزیه و تحلیل داده‌ها و به منظور مدل‌سازی از نرم‌افزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد. یافته‌ها گویای آن بود که بین بهره‌مندی از برنامه‌های آموزشی-ترویجی و آگاهی از منبع‌های ریسک رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. همچنین مدل‌ پیشنهادی با توجه به ضریب‌های تبیین متغیرهای موجود در مدل، قادر به تبیین 50 درصد از تغییرها در مدیریت ریسک بود. نتایج این پژوهش، بینش جدیدی به محققان، عامل‌های ترویج و کشاورزان ارائه می‌دهد تا با گسترش سطح همکاری های خود، در طراحی راهبردهای مناسب مدیریت ریسک اقدام کنند.