The picture of the inhabitants of Africa in "Letters from Africa" (1892) by Henryk Sienkiewicz

Celem artykulu jest przedstawienie wizerunku rdzennych mieszkancow Afryki, z ktorymi Sienkiewicz mial kontakt podczas egzotycznej wyprawy, odbytej na przelomie 1890/1891 roku. Podstawe materialową do rozwazan stanowi zapis relacji z podrozy, ktory przyjąl popularną w drugiej polowie XIX wieku forme listu z podrozy – Listy z Afryki. Opracowanie wpisuje sie w nurt badan nad stereotypami etnicznymi prowadzonymi w perspektywie historycznej. Do przeprowadzenia analiz wykorzystane zostaly pojecia punktu widzenia (przyjetego przez autora tekstu) oraz perspektywy. Zanalizowany w ten sposob material leksykalny pozwolil określic punkty widzenia oraz wskazac inwentarz aspektow, pod wzgledem ktorych postrzega sie przedstawicieli obcych narodowości. Dominującym punktem widzenia przyjetym w opisie mieszkanca Czarnego Lądu jest europocentryzm. Sienkiewicz w swoich podrozach byl Polakiem o silnej tozsamości narodowej oraz Europejczykiem. Natomiast wśrod aspektow profilujących narodowośc murzynską wyrozniono nastepujące: aspekt fizyczny, kulturowy, psychiczny oraz spoleczny. W analizowanych tekstach w sferze ocen zaznacza sie protekcjonalne traktowanie Murzynow i ich cywilizacji. Pisarz jest przeświadczony o cywilizacyjnej i religijnej wyzszości Europejczykow, totez cywilizowanie Murzynow uznaje za niezbedne. Murzyni są postrzegani jako niewolnicy lub sludzy, o niskim statusie spolecznym, wyglądający egzotycznie, ubodzy w sferze materialnej i duchowej. Wydaje sie, ze na taki sposob opisu wplynąl ogolny mechanizm tworzenia stereotypow: wyraźnie wyodrebnienie grupy „obcej” oraz przypisanie jej zestawu stalych cech.