İskemik inmede ekokardiyografi bulgularının inme şiddeti, hemorajik transformasyon ve kısa dönem prognoz ile ilişkisi

Amac: Iskemik inmelerin %20’sinde etiyolojide kardiyak emboliler vardir. Ozellikle genc hastalarda bu oran daha yuksektir. Kardiyak hastaliklar inmede en onemli risk faktorlerindendir. Bu nedenle sol kalp olcumlerinin inme siddeti ve prognoz ile iliskisi arastirilmistir. Gerec ve Yontem: Calismaya 80 iskemik inme hastasi alindi. Ozurluluk durumu, National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) ve modifiye Rankin skalasi (mRS) ile degerlendirildi. 72 saat icinde transtorasik ekokardiyografi (TTE) yapildi. NIHSS skoruna gore 0-7 hafif, 8-16 orta ve 16 uzeri agir siddette inme olarak gruplandirildi. mRS 0-2 iyi, 2 uzerinde kotu fonksiyonel durum olarak degerlendirildi. Bir aylik suredeki NIHSS farklari belirlenip gruplandirildi. Veriler SPSS Windows 21.0 surumu ile degerlendirildi. Bulgular: Calismada 70 (30 kadin, 40 erkek) hasta vardi. Yas ortalamalari 66,73±11,62 idi. Sol ventrikul caplari; diyastol sonu 4,71±0,65, sistol sonu 3,02±0,82, diyastolik interventrikuler septum 1,11±0,18, diyastolik posterior duvar 1,07±0,16 santimetre (cm) idi. Ejeksiyon fraksiyonu 55,58±8,02 idi. Sol atriyum 3,81±0,70 ve aortik anulus 3,05±0,49 cm capinda idi. Basvuru NIHSS skoru yuksek olan gruplarda sol ventrikul sistol ve diyastol sonu capi daha yuksekti (p=0,01). Diger TTE bulgulari arasinda fark yoktu (p>0,05). Hemorajik transformasyon, birinci ayda bakilan NIHSS skoru ve mRS ile TTE olcumleri arasinda iliski yoktu (p>0,05). Sonuc: Baslangictaki inme dizabilite siddeti ile sol ventrikul sistol ve diyastol sonu capi iliskilidir. Iskemik inmede TTE bulgulari ile prognoz ve hemorajik transformasyon arasinda iliski yoktur.