بررسي اثرات تمرينات آموزش نظامي بر روي توانايي گشتاور اعمالي عضلات کمري، قبل و بعد از دوره آموزشي

در این مطالعه به منظور درک بهتر نقش اجزاء مختلف سيستم اسکلتي- عضلاني- عصبي در تأمين پايداري و استحکام تنه در حین انجام فعاليت¬هاي بدنی، از روشهای آزمایشگاهی بهره گرفته شده است. ابتدا به منظور تعیین گشتاورهای بیشینه کمری در حالت ایزومتریک، از دستگاه سنجش سه محوره گشتاورهای کمر استفاده شد. این دستگاه ضمن قابليت کاربری آسان و ايمن در وضعيت‌های استقرار مختلف در حالتهای ايستاده و نشسته، از صلبيت و پايداری لازم برای اندازه‌گيری دقيق گشتاورها در حالت فعاليت ايزومتريک عضلات برخوردار می باشد و با آرايش مناسب بندها و مفاصل، نتايج را حول محورهای متقارب آناتوميک، منطبق بر استانداردهای پذيرفته شده بالينی، ارايه می دهد. آزمون های اعتبارسنجي و ارزیابی کارایی دستگاه نشاندهنده قابلیت اعتماد در سطح بسیار مطلوب است بطوریکه در آزمایشهای تفصیلی تکرارپذیری و .... نتایج آزمون تغییرپذیری بین آزمون‌ها (ICC2,1) برای دستگاه بالای 99/0 بدست آمد. در مرحله بعد با استفاده از دستگاه فوق، اثرات تمرینات آموزش نظامی بر روی توانایی گشتاوراعمالی عضلات کمری، قبل و بعد از دوره آموزشی در یگ گروه 20 نفره از داوطلبان مرد مورد ارزیابی قرار گرفت. در اکثر جهات آناتومیکی میانگین گشتاورهای کمری بعد از آموزش نظامی بیشتر از نتایج مشابه آن قبل از آموزش نظامی می باشد ولی تنها این مقادیر فعالیت خم شدن به عقب تفاوت معنی داری با هم دارند (P<0.03). با بررسی نتایج مشابه برای 48 نفر از افراد (نتایج دانشجویان غیر نظامی) این نتیجه حاصل شد که حداکثر قدرت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارتش قبل از آموزش نظامی به اندازه چشم گیری بیش از سایر افراد می باشد و انجام آموزشهای خاص نظامی در طول دوره مربوطه با اینکه تاثیر مثبتی بر روی مقادیر گشتاورهای کمری گذاشته است ولی تنها در فعالیت خم شدن به عقب تفاوت معنی داری را نشان می دهد (P<0.03).