ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر تغییرات تبخیر و تعرق پتانسیل در دشت مغان با سناریوهای RCPs

تغییر اقلیم پدیده‌ای تأثیرگذار بر بسیاری از فرایندهای طبیعی از جمله چرخه هیدرولوژی است. تبخیر و تعرق نیز به عنوان یکی از بخش‌های چرخه هیدرولوژی، دست خوش این تغییرات خواهد بود. به دلیل اهمیت تبخیر و تعرق در مدیریت منابع آب و برنامه‌ریزی کشاورزی، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تغییر اقلیم بر این پارامتر مهم و تاثیرگذار در دشت مغان انجام شده است‌. بدین منظور از مدل گردش عمومی جوی و اقیانوسیHadGEM2 تحت سناریوهای RCPs وریزمقیاس گردان Lars-WG6 در دو دوره 2011-2030 و 2030-2060استفاده شده است. همچنین برای محاسبه تبخیر و تعرق نیز از روش-های پنمن مانتیث و هارگریوز – سامانی استفاده گشته است. این تحقیق نشان داد که تبخیر و تعرق محاسباتی با روش پنمن مانتیث در دشت مغان در هریک از سناریوها و در دوره‌های 2030-2011 و 2060-2030 از 6 الی تا 8.4 درصد نسبت به سال‌های مشاهداتی افزایش خواهد داشت. همچنین مشاهده گردید که تبخیر و تعرق محاسباتی از روش هارگریوز-سامانی در دشت مغان، در هریک از سناریوها و در دوره‌های 2030-2011 و 2060-2030 از 5/4 الی تا7/7 درصد نسبت به سال‌های مشاهداتی افزایش خواهد یافت. این افزایش‌ها موجب افزایش نیاز آبی شبکه‌های آبیاری و زهکشی مغان و خدآفرین در ماههای پرنیاز می‌شود که اتخاذ راهکارهای مناسب در جهت سازگاری با شرایط تغییر اقلیم را ایجاب می‌نماید.