Dioxinen en dioxineachtige PCBs in Nederlandse consumptiemelk: trendonderzoek 1997-2001

Sinds oktober 1997 wordt wekelijks consumptiemelk verzameld die afkomstig is van grote melkfabrieken in regio's van Nederland. Van deze melkmonsters wordt het gehalte dioxinen en dioxineachtige (non-ortho) PCB's bepaald om de inname van deze stoffen via de consumptie van melk door de algemene bevolking te kunnen vaststellen. De bemonstering van de melk wordt uitgevoerd door de regionale Keuringsdiensten van Waren. De chemische analyses worden door het het Laboratorium voor Organisch-analytische Chemie van het RIVM verricht. In het rapport worden de meetgegevens samengevat die verkregen zijn door analyse van maandgemiddelde monsters consumptiemelk verzameld in de periode oktober 1997 - september 2001. Dioxinen en non-ortho PCB niveaus zijn uitgedrukt in picogram dioxine equivalenten per gram melkvet [pg (i)-TEQ/g vet en pg (WHO)-TEQ/g vet, respectievelijk], gebruik makend van de Internationale Toxische Equivalent Factoren voor PCDD's en PCDF's (NATO/CCMS 1988; van Zorge 1989), de WHO-TEF's voor dioxineachtige PCB's (Ahlborg 1994) respectievelijk de 1998 WHO-TEF's (van den Berg 1998). De gemeten dioxine concentraties in de melk varieerden van 0,3 tot 2,9 pg WHO-TEQ/g vet en waren aldus alle ruim beneden de Nederlandse norm van 6 pg (i)-TEQ/g vet. Vanaf mei 2001 is de norm 5 pg WHO-TEQ/g vet. De dioxine niveaus waren het hoogst in oktober 1997 met een nationaal gemiddelde van 2,3 pg WHO-TEQ/g vet. Na deze periode nam het gehalte dioxinen geleidelijk af tot 0,3 pg WHO-TEQ/g vet in september 2001. Van dezelfde monsters werd ook het gehalte non-ortho PCB's bepaald. De gemeten non-ortho PCB concentraties in de melk varieerden van 0,5 tot 2,0 pg WHO-TEQ/g vet. De non-ortho PCB concentratie was het hoogst in november 1997 met een nationaal gemiddelde van 1,7 pg WHO-TEQ/g vet. Na deze periode nam het gehalte non-ortho PCB's geleidelijk af tot 0,5 pg WHO-TEQ/g vet in september 2001.