بیشترین مقیاس بهره وری شاخص بازده سرمایه در گردش در مقایسه با تحقق تقاضا

شاخص هایی که در علم اقتصاد برای محاسبه مقیاس بهره وری بکار می روند همواره مثبت نیستند، لذا نیاز است مدل های موجود جهت محاسبه مقیاس بهره وری برای شاخص خروجی نیمه منفی و نیمه مثبت توسعه یابند. با این حال، شرکت هایی که کمبود ظرفیت دارند، نیاز به دستیابی به اندازه مقیاس اقتصادی و تقاضای تحقق آن به طور همزمان را در حضور شاخص خروجی منفی دارند، به خصوص زمانی که تقاضای شرکت ها متغیر است اما همیشه میزان تقاضای مشتری برابر با میزان خروجی نیست، میزان تقاضا ممکن است کمتر از ماکزیمم سطح خروجی بیشترین مقیاس بهره وری (MPSS)، بین بیشترین سطح خروجی MPSS و ماکزیمم سطح خروجی ها ویا بزرگتر از ماکزیمم سطح خروجی ها باشد. وقتی شاخص خروجی مورد ارزیابی شاخص بازده سرمایه در گردش است از آنجایی که این شاخص می تواند مقادیر منفی را داشته باشند. یکی از سوال های مطرح این است که با استفاده از چه مدل هایی می توان بیشترین مقیاس بهره وری شاخص بازده سرمایه در گردش را در مقایسه با تحقق تقاضایافت؟ در این مقاله قصد داریم متناسب با هر سه سناریو عنوان شده سطح تقاضا، بیشترین مقیاس بهره وری شاخص بازده سرمایه در گردش را در مقایسه با تقاضای محقق شده برای 24 شرکت فعال بیمه در سال 1396 بیابیم. در واقع، توسعه ای ازمقاله لی (2016) برای شاخص خروجی نیمه مثبت و منفی ارائه خواهیم نمود و در انتها روی 24 شرکت بیمه فعال در سال 1396 پیاده خواهیم نمود.