Ocena rozwoju motorycznego dzieci urodzonych z przepukliną oponowo-rdzeniową

Streszczenie Cel Celem pracy bylo określenie wieku rozpoczecia siadania, raczkowania i chodzenia oraz analiza stopnia uszkodzenia funkcji motorycznych u dzieci urodzonych z przepukliną oponowo-rdzeniową. Material i metody Analizie klinicznej poddano trzydzieścioro dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową, ktore są podopiecznymi poradni klinicznych Uniwersyteckiego Dzieciecego Szpitala Klinicznego im. L. Zamenhofa w Bialymstoku. Wyniki Wszystkie dzieci z przepukliną ulokowaną w odcinku Th-L kregoslupa mialy opoźniony wiek siadania, raczkowania i chodzenia. Nieco lepiej sytuacja przedstawiala sie w grupie pacjentow dotknietych rozszczepem w odcinku L i L-S. W grupie pacjentow z poziomem S przepukliny oponowo-rdzeniowej wiekszośc badanych miala prawidlowy rozwoj motoryczny. Az 77% badanych nie uzyskalo samodzielności w poruszaniu sie i korzystalo z pomocy wozka inwalidzkiego. Pozostale 23% ankietowanych bylo zdolnych do samodzielnego poruszania sie. Wnioski Im wyzej ulokowana jest przepuklina oponowo-rdzeniowa, tym poźniejszy jest wiek rozpoczecia siadania, raczkowania i chodzenia. Przepuklina ulokowana w odcinku Th-L i L kregoslupa byla przyczyną trwalego kalectwa, wszystkie dzieci z rozszczepem kregoslupa w odcinku piersiowo-ledźwiowym oraz ledźwiowym poruszaly sie na wozku inwalidzkim. Jedno dziecko z przepukliną odcinka L-S poruszalo sie samodzielnie. W grupie z poziomem krzyzowym przepukliny oponowo-rdzeniowej wszystkie dzieci poruszaly sie samodzielnie.