گزارش تجربه و کارکرد استفاده از شیوه ی ارزشیابی تلفیقی در ارزشیابی صلاحیت بالینی دانشجویان کارشناسی مامایی در شرف فارغ التحصیلی

ارزشیابی شایستگی بالینی دانشجویان و کارآیی آنها یکی از مشکل ترین وظایف اعضای هیات علمی و آموزش دهندگان برنامه های بهداشتی است. شیوه های ارزشیابی برنامه درسی شامل خود ارزشیابی، ارزشیابی همگنان و ارزشیابی استاد، طیفی از مهارتها مثل یادگیری خود هدایت شونده، همکاری گروهی و ارتباطات را در بر می گیرد. به این منظور بر آن شدیم تا به بررسی مقایسه این سه نوع از ارزشیابی و ارائه شیو ه ای از ارزشیابی تلفیقی به جای ارزشیابی سنتی بپرداریم. پژوهش حاضر یک مطالعه اقدام پژوهی بود که طی مراحلی نظرخواهی از اعضای هیات علمی بعنوان ارزیاب و دانشجویان بعنوان هم ارزیاب و خود ارزیاب صورت گرفته و گروهها در مورد اهداف و نحوه ی ارزشیابی توجیه گردیدند. برگه ارزشیابی مطابق با اهداف آموزشی تدوین گردید. پرسشنامه ای نیز در خصوص سنجش و مقایسه نمرات آزمون و خصوصیات دموگرافیک و عملکرد تحصیلی دانشجویان تهیه گردیده و روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده ها با نرم افزار spss و آزمون های توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمره خودارزشیابی در مراحل اول و دوم زایمان به ترتیب 22/3±71/35 و 55/2±48/33 و بالاتر از نمرات هم ارزیاب (67/3±60/28 و 6/4±84/29) و نمره استاد (56/4±11/30 و 07/5±39/27) بود طوری که تفاوت نمره خود ارزیابی و هم ارزیاب (P<0/0001 و P=0/004) و خود ارزیابی و نمره استاد (P=0/002 و P<0/0001) در مراحل اول و دوم زایمان معنی دار بوده و تفاوت نمره استاد و هم ارزیاب در هر دو مرحله معنی دار نبود (P=0/138 و P=0/077). فرايند خود ارزشيابي یا ارزشیابی توسط صرفا مربی به تنهایی سنجش دقيقي نيست و ارزشیابی تلفیقی جایگزین مناسبی برای شیوه ی رایج ارزشیابی پایان دوره می باشد.