ویژگی های تولیدمثلی میگوی غیربومی رودﺧﺎﻧﻪ ای ﺷﺮق (Macrobranchium nipponense De Haan, 1849) درتالاب های آلماگل، آلاگل وآجی گل استان گلستان -شمال ایران

میگوی آب­ شیرین رودخانه­ای شرقی (Macrobranchium nipponense) یک گونه پرورشی در برخی از کشورهای آسیای جنوب­ شرق و غیربومی دریاچه­ ها، آب‌بندان­ ها و مزارع پرورش آبزیان استان‌های شمالی کشور است. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی­ های تولیدمثلی این گونه در سه تالاب بین­ المللی آلاگل، آلماگل و آجی­ گل انجام گرفت. در مجموع تعداد 1284 نمونه­ صید و بیومتری شدند. نسبت جنسی نر به ماده برای کل منطقه    1:1/29 برآورد گردید. این نسبت برای هریک از تالاب­ ها متفاوت بود. ماده­ ها در دامنه طولی 12 تا 20 میلی ­مترغالب بود و در دامنه ­های طولی 24 میلی­ متر و بزرگتر نرها غالبیت داشتند. فصل تخمریزی از ابتدای فصل بهار شروع و تا اواسط تابستان ادامه داشت. در مجموع سه تالاب، میانگین فاکتور وضعیت برای جنس نر معادل 1/038 و برای جنس ماده 0/64 برآورد گردید. میانگین هماوری کل از 342 تالاب آلاگل تا 3722 در تالاب آجی­ گل متغیر بود. تحلیل رابطه هماوری کل (کلاف تخم چسبیده به پاهای شنا) با طول کارپاس و وزن کل نشان داد که این رابطه از مدل نمایی طبعیت می­ کند. در ماه­های اوج تخمریزی (اردیبهشت-تیر) بیشترین حجم تخمک ­ها در منطقه آلاگل و کمترین حجم تخمک ­ها در تالاب آجی­ گل مشاهده شد. اندازه طول کاراپاس در اولین بلوغ جنسی برای جنس­ های نر و ماده به ترتیب 12/1 و13/2 میلی­متر برآورد گردید. هم­آوری بالا، طول بلوغ پائین و همزمانی اوج تخمریزی این گونه با پرورش و آبگیری استخرها و آب­نبندان­ های پرورش ماهیان گرمابی سبب پراکنش وسیع آن در منطقه شده و امکان حذف آن از اکوسیستم آب­ های داخلی را مشکل می­ کند.