ارزیابی توانایی مدل انتقال تابشی و تصاویر مودیس در برآورد عمق نوری هواویزها
2018
هواویزها در جو، نقش بسیار مهمی را در سیستمهای اقلیمی بازی میکنند. این ذرات جو را مستقیما با تغییر ترازمندی تابشی بهوسیلة پخش و جذب طول موجهای مختلف و بهطور غیرمستقیم با تغییر ویژگیهای نوری و ماندگاری ابرها، تحت تأثیر قرار میدهند، ویژگیهای نوری هواویزها از قبیل ضخامت نوری آنها (AOD)، در فهم تأثیرات هواویزهای اتمسفری در تغییر اقلیم و چرخة بیوژئوشیمیایی بسیار مهم و حیاتی هستند. ازاینرو، در این پژوهش توانایی مدل انتقال تابشی و تصاویر مودیس در برآورد عمق نوری هواویزها بر روی خلیجفارس مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پردازش تصاویر از نرم افزار MATLAB و داده های ماهواره ای با توان تفکیک 500 متر در شبکه های 5*5 سنجندۀ مودیس استفاده شد و ارزیابی داده های عمق نوری هواویزها با استفاده از ایستگاه های آئرونت با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، شاخص RMSE و RMSD انجام گرفت. نتایج اولیه حاصل از اجرای الگوریتم نشان دهندۀ توانایی مدل در شبیهسازی عمق نوری هواویزها بود. نتایج نشان داد که الگوریتم موجود بهدرستی عمل میکند و با توجه به داده های انعکاس طیفی برای شعاع مؤثرهای مختلف در جداول LUT، مقادیر را برای عمق نوری هواویزها شبیهسازی میکند. نتایج ارزیابیها نشان داد مقادیر عمق نوری به دست آمده از تصاویر همبستگی معنیداری با عمق نوری اندازهگیری شده در ایستگاههای آئرونت دارد. به گونه ای که مقدار همبستگی برای روزهای 8 تیر 1392، 23 تیر 1393 و 14 مهر 1394 برای باند 243/1 بهترتیب 96/0، 94/0 و 98/0 و برای باند 643/1 به ترتیب 99/0، 98/0 و 98/0 به دست آمد که روند خوبی را بین داده های اندازه گیری نشان می دهد. شاخص های RMSE و RMSD در این روزها به ترتیب کمتر از 15/0 و کمتر از 06/0 محاسبه شد؛ بنابراین میتوان گفت دقت شبیهسازیها در این باندها مناسب است.
Keywords:
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI