همبستگی حمایت اجتماعی درک شده و رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: رفتارهای خودمراقبتی در بيماران مبتلا به نارسايی قلبی برای مديريت مناسب بيماري ضروری است. حمايت اجتماعی می تواند روی پذيرش درمان و مراقبت در بيماران مبتلا به بيماری های مزمن تأثير داشته باشد. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگی حمايت اجتماعي درک شده و رفتارهای خودمراقبتی در بيماران مبتلا به نارسايی قلبی انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفی-همبستگی، 170 بيمار مبتلا به نارسايی قلبی بستری در بيمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکي شهيدبهشتی با روش مبتنی بر هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به وسيله پرسشنامه اطلاعات جمعيت‌شناسی و مربوط به بيماری، "پرسشنامه حمايت اجتماعی درک شده""Perceived Social Support Questionnaire" و "مقياس اروپايی رفتار خودمراقبتي نارسايی قلبی" "European Heart Failure Self-Care Behavior Scale" در بيماران مبتلا به نارسايی قلبی جمع آوری شد. روايی محتوا و صوری ابزارها و همچنين ميزان پايايی ابزارها با استفاده از دو روش همسانی درونی و روش" آزمون- باز آزمون" اندازه گيری شد. اطلاعات در نوبت های کاری صبح و عصر، از طريق مصاحبه پژوهشگر با بيماران جمع آوري شد و توسط نرم افزارSPSS نسخه 18مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره حمايت اجتماعی درک شده 7/16±13/56 و ميانگين و انحراف معيار نمره رعايت رفتارهای خودمراقبتی 3/12±35/39 بود. در زمينه ابعاد حمايت اجتماعی درک شده، بيشترين ميزان حمايت مربوط به حمايت عاطفی بود. افراد مورد مطالعه بيشترين ميزان حمايت عاطفی، ابزاری، اطلاعاتی و ارزيابی را از همسرخود دريافت می کردند. بر اساس نتايج آزمون ضريب همبستگی پيرسون بين حمايت اجتماعی درک شده و ابعاد آن با رعايت رفتارهای خودمراقبتی همبستگی مستقيم و معنی داری وجود داشت (P<0.001). نتيجه گيری: يافته های اين پژوهش بيانگر همبستگی مستقيم و معنی دار حمايت اجتماعی درک شده و رفتارهای خودمراقبتی در بيماران مبتلا به نارسايی قلبی است.