مقایسه تاثیر تغذیه روده ای مداوم و متناوب بر میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه

زمينه و هدف : عفونت وابسته به ونتيلاتور دومين عفونت شايع با مورتاليته بالا( 24-40%) می باشد لذا پيشگيری ازايجاد آن با اهميت است .در اين مطالعه اثرات تغذيه روده ای به روش مداوم (انفوزيون) با روش متناوب (بولوس) برميزان پنومونی زودرس وابسته به ونتيلاتوردربيماران بستری در بخش مراقبتهای ويژه بررسی می گردد. روش بررسی : اين مطالعه بصورت کارآزمايی بالينی برروی 76بيمار اينتوبه شده با لوله تراشه بستری در واحدهای مراقبتهای ويژه انجام شد . بيماران بطورتصادفی به دوگروه 38 نفری تقسيم شدند.درگروه آزمايش ،تغذيه به روش مداوم ودر گروه شاهد،تغذيه به روش متناوب به مدت 5روز انجام شد. ميزان پنومونی وابسته به ونتيلاتور زودرس(3تا 5روزاول) و افزايش گلبولهای سفيد و رده پلی مورفو نوکلئرطي5روزدردوگروه مورد بررسی ومقايسه قرارگرفتند. يافته ها : ميزان افزايش گلبولهای سفيد(>11000در ميلی ليتر) و رده پلی مورفونوکلئر(باند سل >50%) در روش تغذيه مداوم 8بيمار( 5/10% ) ودر روش تغذيه روده ای متناوب 7 بيمار ( 2/9 %) ارزش پی=0.77) بود. ميزان پنومونی زودرس در روش تغذيه مداوم 4 نفر ( 3/5% ) در روش تغذيه روده ای متناوب 7 بيمار( 2/9%) بود (ارزش پی=0.32). نتيجه گيری : نتايج اين مطالعه نشان داد که ميزان عفونت ريوی وابسته به ونتيلاتور زودرس درگروه آزمايش کمترازگروه شاهد بود امااين تفاوت ازنظرآماری معنی دار نبود. همچنين ميزان افزايش گلبول های سفيد و رده پلی مورفونوکلئر دردو گروه اختلاف معنی داری نداشت.