بررسی علل تفاوت عملکرد مدل عددی WRF در پیش بینی بارشِ سامانه های جوی مختلف از دیدگاه دینامیکی: مطالعه موردی

: یکی از چالش‌های اساسی پیش‌بینی عددی وضع هوا، پیش‌بینی صحیح بارش به‌ویژه برای بارش­های همرفتی بهاری می­باشد. شناخت دینامیکی «عوامل مولد بارش»، ما را به سوی انتخاب «طرحواره­های مناسب­تر» جهت پیش­بینی دقیق­تر بارش رهنمون می­شود. مدل­ میان­مقیاس پیش­بینی عددی وضع‌هوا (WRF) دارای طرحواره­های پارامتر­سازی فیزیکی گسترده­ای است که انتخاب هر گروه از این طرحواره­ها می‌تواند در نتایج پیش­بینی­ مدل تأثیر قابل‌ملاحظه داشته باشد. اما گاهی علیرغم به کارگیری طرحواره‌های مختلف، بهبود کافی در دقت پیش‌بینی‌ حاصل نمی‌شود. بنابراین لازم است با توجه به عوامل مولد بارش، گزینه­های مناسب انتخاب شوند. بر این اساس، به منظور بررسی تأثیر عوامل دینامیکی مسبب ناپایداری و بارش بر انتخاب طرحواره­های فیزیکی مناسب، شبیه­سازی و مطالعۀ دو سامانه جوی در فصل بهار با عوامل دینامیکی متفاوت انتخاب گردید. در مورد اول پیش­بینی نادرست بارش‌ شدید منجر به سیل در مناطق مرکزی کشور و در مورد دوم عدم پیش­بینی بارش سنگین در این مناطق، سبب مدیریت نامناسب دستگاه‌های مرتبط، به دلیل نبود هشدارهای لازم، شده است. ابتدا این دو سامانه از دیدگاه دینامیکی مورد مطالعه قرار گرفته و سپس با مدل میان­مقیاس WRF با 9 پیکربندی مختلف شبیه­سازی شده­اند. در ادامه با توجه به عوامل دینامیکی و مقایسه خروجی مدل با مقادیر دیدبانی برای هر نوع سامانه جوی پیکربندی مناسب استخراج شده است. نتایج نشان می­دهد که نوع طرحواره همرفتی در پیش‌بینی مقدار بارش تاثیر قابل توجهی دارد و این طرحواره به شدت به عامل ایجاد ناپایداری که برخاسته از «ترازهای زبرین یا زیرین جو» باشد وابسته است. طرحواره­ همادی Grell-Freitas که همرفت روزانه را بهتر پیش­بینی می­کند برای پیش­بینی و شبیه­سازی بارش­ سنگین همرفتی­ای که عامل اصلی ایجاد ناپایداری ناشی از ترازهای زیرین جو و همرفت روزانه است، مناسب­تر است.